ՁԱ.
Եւ
զհետ
գնացիցն
Հազարաւուխտոյ
ի
Վիրս`
մնայր
Շապուհ
յՈքաղս,
եւ
ջանայր
կատարել
զհրամանն
Հազարաւուխտոյ,
եւ
որսայր
զՄամիկոնեանն
Վահան`
գտանել
զնա
ի
զեղծի
եւ
սպանանել.
եւ
ոչ
ինչ
լինէր
ձեռնհաս.
քանզի
ամրութիւն
վերնոյն
շուրջ
զնովաւ
պարսպեալ
պահէր
զնա։
2
Բայց
Մամիկոնեանն
Վահան
զամենայն
աւր
ոչ
տայր
դուլ
առնուլ
զաւրաւք
իւրովք
ի
ղակշին.
այլ
զցայգ
նետաձիգ
լինելով
ի
ներքս`
էր
զոր
ինքեանց
Հայոց
սպանանէին,
եւ
էր
զոր
ինքեանք
Պարսիկքն
զինքեանս
ի
վերայ
միմեանց
կուտակելով
հեղձամաղձուկս
առնէին։
3
Եւ
երթեալ
զաւրավարն
Հայոց
Վահան
Մամիկոնեանն
հանդերձ
արամբքն
որ
ընդ
նմա
էին`
բանակէր
ի
մի
մերձ,
որ
էր
ընդ
իշխանութեամբն
Մամիկոնէից,
որում
անուն
էր
Ծաղիկ.
կամեցեալ
անցանել
ի
կողմն
սահմանակցութեանն
Հաշտենից,
յաղագս
գտանելոյ
ի
նոցանէ
աւգնութիւն։
4
Ազդ
եղեւ
Շապհոյ
զաւրավարին
Պարսից,
եթէ
ահաւասիկ
Մամիկոնեանն
Վահան
բանակեալ
է
ի
գիւղ
մի,
եւ
արք
են
ընդ
նմա
թուով
յոյժ
սակաւք։
5
Եւ
կանխեալ
վաղագոյն
ընդ
առաւաւտն
զաւրագլուխն
Պարսից
Շապուհ,
ամենայն
բազմութեամբն
որ
ընդ
նմա`
յանկարծակի
ի
վերայ
ելանէր
գնդին
Հայոց։
6
Եւ
գունդն
Հայոց
իբրեւ
հանապազազգոյշս,
վասն
անծոյլս
յաւրինելոյ
զնոսա
Հայոց
Վահանայ
Մամիկոնենի,
լինելով
պատրաստք`
գնային
ի
տեղւոյն
անվնասք.
սակայն
գունդք
զաւրացն
Պարսից
ոչ
ինչ
փոյթ
առնէին
այլոցն,
զկնի
զաւրավարին
Հայոց
Վահանայ
անցանէին.
քանզի
ա
սէին.
«Թէ
նմա
միայն
գտանեմք
հնարս`
ամենայն
իրք
մեր
վճարեալ
են
եւ
»։
7
Եւ
զաւրավարն
Հայոց
Վահան
Մամիկոնեան
երթայր
ընդ
կողմն
արեւելից
ծովուն
Կարնոյ,
եւ
գունդք
զաւրաւորացն
Պարսից
զկնի
նորա
երթային
անհասութեամբ։
8
Եւ
Մուշեղ
ի
տոհմէն
եւ
Ներսեհ
Կամսարական
տէրն
Շիրակայ,
ընդ
կողմանն
ծովուն,
վրիպեալք
առ
փոյթ
ժամուն
ի
զաւրավարէն
Հայոց
Վահանայ
,
սակաւ
արամբք
երթային
խռովեալք.
եւ
մերձեալք
ի
գիւղ
մի
Կարնոյ,
որում
անուն
էր
Արծաթի,
եւ
հասեալք
ի
հեղեղատ
մի
որ
մերձ
էր
ի
գիւղ
մի,
եւ
կամեցեալք
յեզեր
հեղեղատին
առ
վայր
մի
հանգչել,
ուր
եւ
հնձողքն
արտորայոցն
շուրջ
զտեղաւքն
գործէին։
9
Եւ
իբրեւ
գիտացին
Պարսիկքն,
թէ
ոչ
եղեն
նոցա
հասու`
կամեցան
մշակացն
վնա
սել,
թէ
«Ընդէ՞ր
բնաւ
ծառայից
արքայից
արքայի
տայք
յաշխարհի
ձերում»։
,
ի
գեղջէն
Շիրմաց,
դայեակորդի
տեառնն
Շիրակայ
Կամսարականին,
զոմն
ի
Պարսից
զաւրացն,
զի
կամէր
սպանանել
զայր
մի
կարնացի
ի
մշակացն.
եւ
մշակն
շուրջ
գալով
զբարդիւ
միով`
խուսափէր
ի
սպանողէն.
եւ
տեսեալ
զայն
Խուրսայ
դայեակորդւոյն
Կամսարականին
Ներսեհի,
զայրացեալ
ընդ
սեպհին
Մուշեղի
եւ
ընդ
Կամսարականին
Ներսեհի`
աներկիւղա
պէս.
«Ո՞չ
ապաքէն
մահ
այլ
աշխարհաց
,
թէ
մեռանի
ի
Պարսկէն`
ի
մէնջ
պահանջէ
վրէժխնդիրն
Աստուած»։
11
Եւ
յարձակեալ
նիզակաւ
Խուրսն
ի
վերայ
Պարսկին`
անդէն
ի
տեղւոջն
սատակէր,
եւ
զերծուցեալ
ապրեցուցանէր
զկարնացին
ի
սպանողէն։
12
Եւ
գրգռեալք
ընդ
բանսն
Խուրսայ
սեպուհն
Մամիկոնէից
Մուշեղ
եւ
Կամսարականն
տէրն
Շիրակայ
Ներսեհ,
եւ
ընդ
գործն
հայեցեալ
ընդ
Խուրսայ,
զոր
գործեաց
քաջաբար,
տեսեալ
եւ
զհետամուտսն
զկնի
նոցա,
թէ
չեն
կարի
բազումք`
յարձակեցան
ի
վերայ
Պարսկացն
սակաւ
արամբք
որ
ընդ
նոսա
էին,
եւ
զաւրացեալ
Աստուծոյ`
բազում
արեանց
ճապաղիս
ի
տեղւոջն
հանէին,
եւ
զայլսն
փախստականս
արարեալ`
դարձուցանէին
ընդ
կրունկն
ամաւթով։
13
Եւ
եղեւ
թիւ
մեռելոց
ի
տեղւոջն
եաւթանասուն
եւ
երկուց
արանց։
14
Եւ
լուեալ
զայսպիսի
յաջողութեան
գործ
զաւրավարին
Հայոց
Վահանայ
Մամիկոնէի`
ետ
փառս
Աստուծոյ,
որ
եւ
առանց
նորա
կորացուցեալ
խորտակէր
Աստուած
զզաւրութիւն
թշնամւոյն։
15
Եւ
ինքն
գնայր
ի
սահմանս
Հաշտենից,
ըստ
յառաջադրեալ
խորհրդոյն
իւրոյ,
եւ
հասեալ
բանակէր
ի
գաւառին
Արշամունեաց,
ի
գիւղն
որ
կոչի
.
հանգչել
աւուրս
երկուս։
