Պատմագրութիւն

Եւ ղանն Թաւրիզու սուլթան Ահմատ ելեալգնաց փախստական, ճանապարհաւն Ըռըշտունեաց Ոստանու, առաջնորդութեամբ ամիրային մարաց Եզդնայ՝ ի Բաբելոն Բաղդատ քաղաքն, առ ազգականսն եւ զօրքիւր, զի ի նոյն ժամանակին եւ նոցա տիրէին։ Իսկ Էդիլն ասացեալ, առաջնորդեալ Թամուրին ի Թաւրէզ քաղաք, եւ ետ ի ձեռս նորին։ Եւ գաղտագողի խորհուրդարարեալ ընդ զօրս իւր կամէր սպանանել զլանկն եւ զկաղն Թամուր ի բաղանիս քաղաքին։ Եւ մի ոմն իմացեալ զխորհուրդն ծածուկ, եկեալ առ նա ասէ զդաւ նենգութեան Էդիլ աղային։ Եւ նորա գիտացեալ, յղեալ կոչեաց զնա, եւ հուր ետ վառել. եւ եդին կենդանոյն ի պղնձի սանն եւ եփեցին զնա առաջի նորա եւ ամենայն բազմութեանն. եւ այնպէս կորուսին զնա։