Պատմագրութիւն

Եւ պիղծ բռնաւորն դարձեալ կոչեաց առինքն զչար առաջնորդք հաւատոյն իւրոյ եւ ասէ, թէ«Այլ ոք յառաջին թագաւորացն մերոց զայսպիսի բարիգործ եւ արիութիւն գործեա՞լ էինե։ Եւ նոքա ասեն. «Ո՛չ, դուք առաւել քան զփեղամբարն պատուոյ եւփառաց էք արժանիե։ Եւ ասէ պիղծ շեխն Արտակէլու. «Զինչ չարիք որ գործեալ էիք ի վերայ երկրի, եթողԱստուած, եւ Է. (7) տարոյ, զոր ինչ գործէք, թողեալեղիցի։ Բայց խրատ մի տամ քեզ. եթէ զառաջնորդն մերհայհոյեցին նոքա՝ կունդ եւ քաչալ անուն տային, հարկ եւ խարաճ դիր ի վերայ ամենայն քրիստոնէից, զիուրանան զՅիսուս եւ դարձցին յանօրէն օրէնքս մերե։Եւ նոքա եդին խարաճ եւ հարկս մեծ ի վերայ ամենայնազգիս, թերեւս վասն բազում նեղութեանց դարձցին իկրօնս իւրեանց։ Զոր Տէր Յիսուս վաղվաղակի բառնայզսոսա ի միջոյ, եւ դատաստան ուղիղ արասցէ ընդ մեզեւ ընդ սոքա. Պ. (800) ամ է, զի կորուսին զազգս մեր։ Պ. (800) ամ հայոց լիցի օգնական եւ կորուսցէ զնոսա որպէսզԳօգ եւ զՄագօգ, զՀռափսակ եւ զՍենեքարիմ, եւզամենայն չար թագաւորս աշխարհաց։ Զի որ ընդհարցիընդ վիմին Քրիստոսի՝ փշրեսցի աստ եւ փշրեսցի իհանդերձեալն՝ ազգօք եւ ամենայն ժողովրդօք։ Եւբարձրացուսցէ զեղջիւր թագաւորաց քրիստոնէիցբարեխօսութեամբ սրբուհոյ Աստուածածնին եւ ամենայնսրբոց երկնաւորաց եւ երկրաւորաց, մանաւանդ նոր եւընտրեալ մարտիրոսաց, քաջ եւ արի նահատակաց, հեղմամբ արեան անպարտ արանց Շամշուլտէ ողորմելիքաղաքականաց։

Եւ ի ձեռն սոցին բարեխօսութեան եւմաղթանաց Տէր Յիսուս թողութիւն մեղաց արա մեզ, եւծնօղաց մերոց եւ հարազատաց, եւ ամենայն հայկազեանսեռիս՝ կարգաւորաց եւ աշխարհականաց, ամէն։