Պատմագրութիւն

Իսկ որդի Յուսուֆին Սքանդար ոչհանդիպեցաւ առ հայրն իւր, զի նստէր ի տեղի նորին, այլ եկն ի կողմանէն Բաղդատայ։ Առեալ զզօրս հօրիւրոյ եւ զքօչս Հիղանին՝ եկն ի Բագրեւանդ գաւառն, մերձ սուրբ ուխտին շինեալ ձեռամբ Տրդատայ եւԼուսաւորչին Գրիգորի, կամէր գնալ ի վերայՇահռուհին։ Եւ էր Շահռուհն այն հասեալ ի Հեր եւ իԶարաւանդ գաւառ, եւ վերջն՝ ի Բերկրի։ Եւ համբաւգալոյ Սքանդարին եհաս առ նա. եւ դարձաւ անհունբազմութեամբ, եկն եհաս ի յԱրճէշ։ Փոս ետ հատանելյԲ. (2) տեղիս՝ մինն ի յԱրճէշ եւ մինն՝ ի յԱսպիսնակ, մինչ ի լեառն Աղու. եւ միւս օրն ելեալ գնաց ի դաշտնԱպահունեաց՝ ի Խանագահն, եւ փոս եհատ յահե զօրացնյիմարին եւ զօրեղացեղ զօրականին Սքանդարին։ Եւհասեալ ի Վաղարշակերտ՝ ի դաշտն Բագրեւանդայ, ճակատառ ճակատ բանակեցան, եւ մտեալ ի պատերազմ՝հարկանէին զմիմեանս։ Եւ արին եւ քաջ պատերազմօղնմտեալ ի մէջ անթիւ զօրացն Շահռուհին, եհատզըռընկունք փղին, եւ մին կին ի ծառայից նորայափշտակեալ ի տանէ Շահռուհին եւ զբազումս սատակեալի զօրաց չաղաթային, եւ արկ ահ եւ երկիւղ ի վերայարեւելեան գնդին։ Իսկ Շահռուհն կայր առանց երկիւղիի յահէ նորին։ Ապա երթեալ ի ծառայիցն ասեն ցնա. «Զիկաս խաղաղութեամբ, ահա կորեաք յահէ քաջ եւմենամարտիկ որդոյ Յուսուֆինե։ Իսկ նորա ելեալ իխորանէ խորանին՝ հրաման ետ զուղտ եւ զանասունտանել զառաջեաւ զօրուն. եւ գոչեցին առ հասարակմիաբերան, եւ կախարդքն ձգեալ զթուղթն ի վեր իյերկինս, եւ հանեալ զսուրս իւրեանց դիմեցին իվերայ նոցա. եւ վաղվաղակի եւ առժամայն ի սուրսուսերի հարեալ կոտորեցին զզօրս անհնազանդթուրքմանին։

Աստ է տեսանել զաղէտ տարակուսանացնոցին, զի գոչումն աղաղակի նոցա սարսեալդողացուցանէր զերկոսին կողմանքն, որպէս քաջինՎարդանայ եւ Մուշեղայ արարին պարսիկք։ Այլ եւ հայրուրացաւ զորդի, եւ որդի՝ զհայր, մայր՝ զդուստր, եւդուստր՝ զմայր։