Եւ
անտի
զօրացեալ
Յուսուֆն
այն
եկն
իԹաւրէզ
եւ
մարտեաւ
ընդ
ամիրզայ
Միրանշահչաղաթային՝
որդոյ
Թամուրին.
էառ
զԹաւրէզ
եւ
սպանզնա,
եւ
կողոպտեաց
զնա
եւ
զամենայն
զօրս
նորա,
եւարար
խաղաղութիւն
վերին
կողմանց
աշխարհիս
Հայոց։
Իսկ
երկրորդ
ամին
դարձեալ
զօրսգումարեաց
որդին
Միրանշին,
անթիւ
եւ
անհամար,
Ապու-Բաքիր
անուն՝
յոյժ
զօրեղ
զօրական
ի
պատերազմիեւ
եկն
ի
վերայ
Յուսուֆին.
եւ
նստեալ
ընդդէմմիմեանց
աւուրս
ինչ։
Եւ
ի
միում
գիշերի
գաղտագողիԱպու-Բաքիրն
առեալ
զզօրս
իւր՝
փախեաւ,
եւ
եթող
զառեւ
զաւար,
զվրան
եւ
զսարուփարթայն,
եւ
զամենայնգանձս
տան
թագաւորութեանն
եւ
զօրաց
իւրոցթուրքմանին։
Եւ
նա
յոյժ
զօրացեալ,
եկն
ի
միւս
ամին՝էառ
զԵզընկայ
քաղաք
խաղաղութեամբ
զի
իշխան
քաղաքինԹախրաթան
անուն
սատակեալ
էր։
Եւ
էառ
զամուրնՄերդին
եւ
զամենայն
գաւառս
նորին,
եւ
եկն
ի
վերայԱմթայ
եւ
Արղնու,
եւ
խսարեաց
զնոսա,
եւ
աւերեացզաշխարհն
զայն։
Եւ
ի
մէջ
անկեալ
տէր
ԵզընկայինՓիր-Օմարն՝
հաշտեցոյց
զտէրն
Ամթայ
Օթման
անունԱղ-ղօյինլու,
սիրօղ
յոյժ
ազգիս
հայոց,
քաջզօրականն,
որ
եւ
ասեն
եթէ
ՀԲ.
(72)
պարոն
սպանեալ
էրեւ
զԴիարբակն
յինքն
գրաւեալ։