Ի 
  
   Պօլսոյ՝ 
  
   ի 
  
   Կարնոյ՝ 
  
   յԶմիւռնոյ 
  
   ի 
  
   Թօխաթու 
  
   և 
  
   Յամթայ՝ 
  
   և 
  
   յայլ 
  
   տեղեաց 
  
   յոլով 
  
   թուղթք 
  
   ժամանեցին 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն: 
  
   Զորս 
  
   ի 
  
   Կարնոյ 
  
   Մուրտիկեանք 
  
   յղեալ 
  
   էին 
  
   աստ: 
  
   Որոց 
  
   զպատասխանիսն 
  
   ձեռնարկեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ի 
  
   գրել: 
  
   Եւ 
  
   չև 
  
   ևս 
  
   հասեալ 
  
   գրեանցն 
  
   յաւարտ, 
  
   համբաւ 
  
   իմն 
  
   տարածեցաւ 
  
   յերկիրս, 
  
   թէ 
  
   սարասկեարն 
  
   Օսմանցւոց 
  
   գայ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Երևանու: 
  
   Զոր 
  
   խանին 
  
   մերոյ 
  
   լուեալ՝ 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   զխնդիր 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   փայակ 
  
   յղել 
  
   ի 
  
   Կարին, 
  
   և 
  
   զստուգութիւն 
  
   այս 
  
   համբաւոյս 
  
   իմանալ 
  
   և 
  
   ազդել 
  
   ինքեան: 
  
   Իսկ 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   պատրաստեալ 
  
   զփայակն 
  
   ի 
  
   յղել, 
  
   առ 
  
   ի 
  
   անյայտ 
  
   առնել 
  
   զպատճառ 
  
   երթի 
  
   նորին 
  
   զթութղթն 
  
   որ 
  
   առ 
  
   Մուրտիկեանսն 
  
   էր 
  
   գրեալ, 
  
   այսինքն՝ 
  
   առ 
  
   Առաքելն, 
  
   և 
  
   առ 
  
   տիրացու 
  
   Սիմէօն, 
  
   ետ 
  
   նմա 
  
   ի 
  
   տանիլ, 
  
   զի 
  
   այնու 
  
   պատճառաւ 
  
   երթիցէ 
  
   և 
  
   եկեսցէ , 
  
   և 
  
   զհամբաւ 
  
   բերցէ: 
  
   Եւ 
  
   էր 
  
   թուղթն 
  
   այն 
  
   պատասխանի 
  
   երկուց 
  
   թղթոց 
  
   նոցին, 
  
   զորս 
  
   յապրիլի 
  
   ԺԷ 
  
   և 
  
   ի 
  
   մայիս 
  
   ամսոյս 
  
   Ը 
  
   գրեալ 
  
   էին 
  
   առ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն: 
  
   Առ 
  
   որս 
  
   հասեալ 
  
   էր 
  
   թուղթն 
  
   սրբազան 
  
   վեհին, 
  
   որ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԼԱ 
  
   գրեցաւ : 
  
   Եւ 
  
   յղեալ 
  
   էին 
  
   այժմ 
  
   զբալասանի 
  
   իւղն, 
  
   զոր 
  
   սուրբ 
  
   Երուսաղէմի 
  
   պատրիարք 
  
   Յովակիմ 
  
   վարդապետն 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   ընդ 
  
   բալասանի 
  
   իւղին: 
  
   Որոց 
  
   զհասանիլն 
  
   գրեաց 
  
   և 
  
   միամտութիւն: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   նոր 
  
   ևս 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   և 
  
   ի 
  
   Բաղդատու 
  
   գրեանք 
  
   եկին 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   նոցին , 
  
   գրեաց 
  
   զշնորհակալութիւնս: 
  
   Եւ 
  
   զի 
  
   յառաջ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԻԹ 
  
   մեղադրութիւն 
  
   գրեաց 
  
   վասն 
  
   յամրապէս 
  
   գրելոյն 
  
   իւրեանց 
  
   զթուղթս, 
  
   աղաչէին 
  
   այժմ 
  
   չնեղասրտիլ 
  
   ընդ 
  
   այն, 
  
   վասնորոյ՝ 
  
   գրեաց 
  
   զմիամտութիւնս 
  
   և 
  
   զբանս 
  
   շահեցողութեան: 
  
   Եւ 
  
   յայնժամ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԻԹ 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   գրեանս 
  
   էաք 
  
   յղեալ, 
  
   հասուցեալ 
  
   էին 
  
   ի 
  
   տեղիսն 
  
   և 
  
   զմիամտութիւնս 
  
   գրեալ, 
  
   ընդ 
  
   որս 
  
   շնորհակալեցաւ: 
  
   Իսկ 
  
   բաց 
  
   ի 
  
   յիւղոյն 
  
   բալասանի, 
  
   միւս 
  
   ամանաթքն 
  
   ևս 
  
   որք 
  
   առ 
  
   նոսա 
  
   էին, 
  
   գրէին 
  
   թէ 
  
   յղելոց 
  
   եմք 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Բայազիտու: 
  
   Գրեաց 
  
   այնպէս 
  
   առնել 
  
   շուտով , 
  
   եթէ 
  
   տակաւին 
  
   չիցեն 
  
   յղեալ: 
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   Յամթայ 
  
   առաջնորդ 
  
   Պետրոս 
  
   վարդապետի 
  
   տալեացն 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԼԱ 
  
   և 
  
   այլ 
  
   յառաջ, 
  
   այժմ 
  
   ևս 
  
   գրեաց 
  
   հարկ 
  
   շուտով 
  
   առնուլ: 
  
   Ինքն 
  
   այժմ 
  
   գրեալ 
  
   է 
  
   մեզ 
  
   ասէ 
  
   թէ՝ 
  
   յետ 
  
   Զատկին 
  
   հասուցանելոց 
  
   եմ. 
  
   ահա 
  
   Զատիկն 
  
   անցեալ 
  
   է, 
  
   և 
  
   իւրեան 
  
   գրեցաք 
  
   որ 
  
   շուտով 
  
   հասուցանէ 
  
   ձեզ, 
  
   մուղայէթ 
  
   լեալ 
  
   առջիք 
  
   շուտով: 
  
   Եւ 
  
   Արապկերցի 
  
   Մարտիրոսին 
  
   որ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԼԱ 
  
   հարկ 
  
   գրեաց 
  
   սաստիւ 
  
   տալ 
  
   զդրամն 
  
   մեր, 
  
   սոքա 
  
   այժմ 
  
   աղերսէին 
  
   թէ՝ 
  
   տալոց 
  
   է, 
  
   ներեա՛ 
  
   ժամանակ 
  
   մի: 
  
   Ուստի՝ 
  
   գրեաց 
  
   թէ 
  
   լաւ 
  
   է, 
  
   թող 
  
   շատ 
  
   չյամեցուցանէ, 
  
   ապա 
  
   թէ 
  
   որիշ 
  
   պատճառ 
  
   դնել 
  
   կամիցի 
  
   ասէ՝ 
  
   մեզ 
  
   շուտով 
  
   ազդեսջիք: 
  
   Այլ 
  
   և՝ 
  
   գրեաց 
  
   թէ՝ 
  
   շուտով 
  
   եկայք, 
  
   զի 
  
   օրհնութեան 
  
   սրբալոյս 
  
   Մեռոնին 
  
   հասջիք, 
  
   զոր 
  
   ի 
  
   հոգէգալստեանն 
  
   օրհնելոց 
  
   եմք: 
  
   Այլ 
  
   և՝ 
  
   ըստ 
  
   որում 
  
   գրեաց 
  
   հարկ 
  
   է 
  
   մարտի 
  
   ԼԱ, 
  
   գրեալ 
  
   էին 
  
   ի 
  
   նոր 
  
   առից 
  
   տէվթէրոջն 
  
   զթարջիման 
  
   մահտեսի 
  
   Ղազարի 
  
   ԼԷ 
  
   ղռուշն, 
  
   և 
  
   զԵսայի 
  
   վարդապետի 
  
   նոր 
  
   փօլիցայն, 
  
   և 
  
   Ուռումէլու 
  
   նուիրակի 
  
   նոր 
  
   հասուցեալն 
  
   առ 
  
   Նազարէթն, 
  
   և 
  
   գրեալ 
  
   էին 
  
   սրբազան 
  
   վեհին 
  
   իմանալ 
  
   և 
  
   միամտիլ. 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   ևս 
  
   գրեաց 
  
   թէ՝ 
  
   ընդ 
  
   այդ 
  
   ես 
  
   միամտեցայ. 
  
   բայց 
  
   և 
  
   մեք 
  
   զկիւմրիւկչու 
  
   ընծայի 
  
   բրնձագինն 
  
   մոռացեալ 
  
   էաք 
  
   գրել 
  
   ի 
  
   մեր 
  
   նոր 
  
   առից 
  
   դաւթարն, 
  
   այժմ 
  
   գրեցաք, 
  
   դուք 
  
   ևս 
  
   ընդ 
  
   այս 
  
   լերուք 
  
   միամիտք: 
  
   Բայց 
  
   վասն 
  
   եսայի 
  
   վարդապետի 
  
   փօլիցային 
  
   այժմոյս 
  
   գիր 
  
   եկն 
  
   ի 
  
   նմանէ, 
  
   որ 
  
   գրէր 
  
   թէ՝ 
  
   Նազարէթին 
  
   ո՛չ 
  
   հասուցի 
  
   զայն, 
  
   այլ 
  
   փոքր 
  
   ինչ 
  
   ևս 
  
   յաւելեալ 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   նորա, 
  
   յղեցի 
  
   առ 
  
   մահտեսի 
  
   Աղամջանն 
  
   ի 
  
   Թօխաթ՝ 
  
   հասուցանել 
  
   յայդր: 
  
   Այլ 
  
   զի 
  
   զղապղն 
  
   յառաջ 
  
   ի 
  
   մարտի 
  
   ԻԹ 
  
   յղեցաք 
  
   առ 
  
   Նազարէթն, 
  
   վասնորոյ 
  
   այժմ 
  
   սոցա 
  
   գրեաց, 
  
   զի 
  
   գրեալ 
  
   ծանուսցեն 
  
   զայն 
  
   Նազարէթին, 
  
   և 
  
   հարկեսցեն. 
  
   զի 
  
   զայն 
  
   ղապզն 
  
   առ 
  
   Եսայի 
  
   վարդապետն 
  
   յղեսցէ 
  
   շուտով, 
  
   զի 
  
   նա 
  
   միամիտ 
  
   լիցի, 
  
   և 
  
   զդրամ 
  
   մի 
  
   խնդրեսցէ 
  
   ի 
  
   նմանէ. 
  
   զի 
  
   այժմ 
  
   ասէ 
  
   սխլաթ 
  
   կու 
  
   քաշէ 
  
   Եսայի 
  
   վարդապետն, 
  
   և 
  
   տալ 
  
   ո՛չ 
  
   կարէ, 
  
   այլ 
  
   ահա 
  
   մեք 
  
   գրեցաք 
  
   մահտեսի 
  
   Աղամջանին 
  
   ասէ, 
  
   զի 
  
   զայն 
  
   դրամն 
  
   առ 
  
   ձեզ 
  
   հասուսցէ: 
  
   Իսկ 
  
   վասն 
  
   աւելորդ 
  
   յղեցելոյն 
  
   եսայի 
  
   վարդապետին , 
  
   որիշ 
  
   ղապզ 
  
   գրեալ 
  
   ասէ 
  
   առ 
  
   նա 
  
   յղեցաք: 
  
   Նազարէթին 
  
   ևս 
  
   գրեցի 
  
   ասէ, 
  
   դուք 
  
   ևս 
  
   գրեցէ՛ք 
  
   որ 
  
   այսպէս 
  
   արասցէ: 
  
   Եւ 
  
   մահտեսի 
  
   Աղամջանի 
  
   գիրն 
  
   որովհետև 
  
   առ 
  
   մեր 
  
   վէքիլ 
  
   Հայրապետն 
  
   էր 
  
   եկեալ՝ 
  
   և 
  
   նա 
  
   էր 
  
   յղեալ 
  
   առ 
  
   մեզ՝ 
  
   մեք 
  
   ևս 
  
   զպատասխանին 
  
   առ 
  
   նա 
  
   յղեցաք, 
  
   զի 
  
   առ 
  
   նա 
  
   հասուսցէ: 
  
   Ի 
  
   Գաղատիոյ 
  
   նուիրակ 
  
   Աստուածատուր 
  
   վարդապետէն 
  
   ևս 
  
   դրամ 
  
   էր 
  
   եկեալ 
  
   առ 
  
   Մսրլեան 
  
   մահտեսի 
  
   Գրիգորն, 
  
   գրեցի 
  
   ասէ 
  
   մեր 
  
   վէքիլ 
  
   Հայրապետին, 
  
   զի 
  
   կամ 
  
   կնքեալ 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   յղեսցէ, 
  
   և 
  
   կամ 
  
   ձեզ 
  
   տացէ: 
  
   Այլ 
  
   և՝ 
  
   մահտեսի 
  
   Գասպար 
  
   Ամիրայի 
  
   եղբայր 
  
   Պաղտասար 
  
   Ամիրայն 
  
   որ 
  
   ի 
  
   Պօլիս 
  
   վախճանեալ 
  
   էր: 
  
   Ուստի 
  
   և 
  
   մահտեսի 
  
   Գասպար 
  
   Ամիրայն 
  
   վասն 
  
   հոգւոյ 
  
   նորին 
  
   զդրամս 
  
   էր 
  
   տւեալ 
  
   սրբոյ 
  
   Աթոռոյս. 
  
   զոր 
  
   և 
  
   տուեալ 
  
   էր 
  
   անդ 
  
   Նազարէթին: 
  
   Զի 
  
   գրեսցէ 
  
   ի 
  
   Կարին 
  
   ապա 
  
   և 
  
   կտաւ 
  
   առնուլ 
  
   վասն 
  
   միաբանիցն, 
  
   և 
  
   յղել 
  
   աստ: 
  
   Այլ 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   այժմ 
  
   գրեաց 
  
   սոցա 
  
   թէ՝ 
  
   մեզ 
  
   դրամ 
  
   է 
  
   պիտոյ, 
  
   երբ 
  
   առ 
  
   ձեզ 
  
   հասցի 
  
   այն 
  
   դրամն, 
  
   մեզ 
  
   գրեցէք: 
  
   Ճոթ 
  
   չառնուք, 
  
   իւրեան 
  
   ևս 
  
   գրեցաք 
  
   թէ՝ 
  
   մեզ 
  
   դրամն 
  
   է 
  
   պիտոյ: 
  
   Եւ 
  
   որպէս 
  
   ի 
  
   վերն 
  
   ասացաք, 
  
   զայս 
  
   ամենայն 
  
   գրեանքս 
  
   զորս 
  
   յայս 
  
   թղթոջս 
  
   յիշեցաք, 
  
   յետոյ, 
  
   եթող 
  
   յղել 
  
   սրբ. 
  
   վեհն, 
  
   այժմ 
  
   միայն 
  
   զայս 
  
   թուղթս 
  
   տուեալ 
  
   Մելքոն 
  
   փայեկին, 
  
   փութով 
  
   յղեաց 
  
   ի 
  
   Կարին 
  
   վասն 
  
   ասացելոց 
  
   հարկաւորութեանն: 
  
   Զոր 
  
   և 
  
   սոցա 
  
   անորոշապէս 
  
   գրեաց 
  
   թէ՝ 
  
   զմիւս 
  
   գրեանց 
  
   ոչ 
  
   յղելոյ 
  
   պատճառն, 
  
   և 
  
   անդ 
  
   փայեկիդ 
  
   գալոյն, 
  
   յինքենէ 
  
   հարցեալ 
  
   իմացէք 
  
   այլովք 
  
   պարագայիւքն, 
  
   և 
  
   ստոյգ 
  
   պատասխանի 
  
   իմն 
  
   տուք 
  
   դմա՝ 
  
   որ 
  
   բերէ 
  
   առ 
  
   մեզ: 
  
   Եւ 
  
   ընդ 
  
   սմին 
  
   գրեաց 
  
   զթուղթ 
  
   ևս 
  
   առ 
  
   մեր 
  
   նուիրակ 
  
   Մեսրօպ 
  
   վարդապետն, 
  
   թէ 
  
   որովհետև 
  
   այդ 
  
   փայակդ 
  
   գայր, 
  
   զայս 
  
   գիրս 
  
   ի 
  
   կարճոյ 
  
   գրեցաք 
  
   առ 
  
   քեզ: 
  
   Առ 
  
   Մուրտիկեանսն 
  
   հարկաւոր 
  
   գիր 
  
   գրեցաք 
  
   վասն 
  
   հաշուոց, 
  
   դու 
  
   ևս 
  
   վերահասո՛ւ 
  
   լեր, 
  
   և 
  
   մեզ 
  
   գրեա՛ 
  
   զորպէսն: 
  
   Եւ 
  
   թէ՝ 
  
   Եփրիկզատէ 
  
   մահտեսի 
  
   Գրիգորին 
  
   գիր 
  
   գրեցաք, 
  
   զպատասխանին 
  
   ընդէ՞ր 
  
   ո՛չ 
  
   գրէ, 
  
   ասա՛ 
  
   զի 
  
   գրեսցէ: 
  
   (Այս 
  
   այն 
  
   գիրն 
  
   է՝ 
  
   որ 
  
   գրեցաւ 
  
   ի 
  
   յապրիլի 
  
   ԻԲ 
  
   ): 
  
   Եւ 
  
   թէ՝ 
  
   այժմ 
  
   զայս 
  
   վռազ 
  
   գրեցաք, 
  
   յետ 
  
   քանի 
  
   աւուրց՝ 
  
   թէ 
  
   քեզ 
  
   և 
  
   թէ 
  
   մեր 
  
   վէքիլ 
  
   Հայրապետին 
  
   զթուղթս 
  
   եմք 
  
   գրելոց: 
  
   Եւ 
  
   որովհետև 
  
   ի 
  
   վերայ 
  
   Կարսայ 
  
   էր 
  
   գնալոց 
  
   փայակն, 
  
   զթուղթ 
  
   և 
  
   ի 
  
   Կարս 
  
   առ 
  
   առաջնորդ 
  
   Կարապետ 
  
   վարդապետն 
  
   և 
  
   առ 
  
   պարոն 
  
   Գէորգն 
  
   գրեաց, 
  
   հա՛րկ՝ 
  
   զորպիսութիւնս 
  
   գրել, 
  
   և 
  
   Աֆանտին 
  
   թէ 
  
   գալոյ 
  
   է 
  
   ի 
  
   Կարնոյ 
  
   թէ 
  
   ո՛չ, 
  
   ծանուցանել: 
  
   Այլ 
  
   վասն 
  
   գնալոյ 
  
   փայեկիս՝ 
  
   այլ 
  
   նոյնպէս 
  
   բերանո՛վ 
  
   պատուիրեաց 
  
   ասել 
  
   նոցա, 
  
   և 
  
   թէ 
  
   անդ 
  
   զստոյգ 
  
   գալոյ 
  
   համբաւն 
  
   իմասցի, 
  
   դարձցի 
  
   աստ 
  
   շուտով, 
  
   ապա 
  
   թէ 
  
   ո՛չ, 
  
   երթիցէ 
  
   մինչև 
  
   ի 
  
   Կարին, 
  
   և 
  
   անտի 
  
   իմացեալ 
  
   զստոյգ 
  
   համբաւս, 
  
   եկեսցէ: 
  
   Ել 
  
   Մելքոն 
  
   փայակն 
  
   ի 
  
   մայիս 
  
   ԻԱ: