Իսկ 
  
   ի 
  
   միւսումն 
  
   աւուր՝ 
  
   ելին 
  
   և 
  
   որդի 
  
   մէլիք 
  
   Յովսէփին 
  
   Բէկլար 
  
   Աղայն, 
  
   և 
  
   Մահմատ 
  
   Ըռըզայ 
  
   բէկն՝ 
  
   զոր 
  
   Իբրահիմ 
  
   խանն 
  
   էր 
  
   յղեալ, 
  
   ըստ 
  
   արժանեաց 
  
   իւրեաց: 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   առ 
  
   Իբրահիմ 
  
   խանն 
  
   ի 
  
   պատասխանի 
  
   թղթոյն՝ 
  
   զոր 
  
   գրեալ 
  
   էր 
  
   վասն 
  
   Յովհաննէս 
  
   կաթուղիկոսին. 
  
   թէ 
  
   քո 
  
   օգնութեամբն 
  
   վարեաց 
  
   դա 
  
   զկաթուղիկոսական 
  
   իշխանութիւնն 
  
   մինչև 
  
   ցարդ, 
  
   որ 
  
   և 
  
   դու 
  
   եղեր 
  
   պատճառ 
  
   նորոգման 
  
   սոցին 
  
   բազմաժամանակեայ 
  
   աւերեալ 
  
   Աթոռոյն, 
  
   որ 
  
   ոչ 
  
   սակաւ 
  
   անուան 
  
   բարձրութիւն 
  
   եղև 
  
   քեզ 
  
   և 
  
   մեծագոյն 
  
   վարձք: 
  
   Իսկ 
  
   արդ՝ 
  
   մինչ 
  
   եկն 
  
   յայդր 
  
   քով 
  
   հրամանաւ, 
  
   խնդրեմ 
  
   զքո 
  
   արարեալն 
  
   ո՛չ 
  
   քակել, 
  
   այլ 
  
   ևս 
  
   առաւել 
  
   հաստատուն 
  
   առնել, 
  
   զի 
  
   մի՛ 
  
   ի 
  
   զուր 
  
   լիցին 
  
   աշխատանք 
  
   քո 
  
   և 
  
   մեր: 
  
   Առ 
  
   որ 
  
   գրեաց 
  
   սրբազան 
  
   վեհն 
  
   թէ՝ 
  
   ես 
  
   որպէս 
  
   մինչև 
  
   ցարդ 
  
   կամեցեալ 
  
   եմ 
  
   զօգուտ 
  
   և 
  
   զշինութիւն 
  
   այն 
  
   Աթոռոյն, 
  
   այժմ 
  
   ևս 
  
   կամիմ, 
  
   և 
  
   կամելոց 
  
   եմ. 
  
   նմանապէս 
  
   և 
  
   զՅովհաննէս 
  
   կաթուղիկոսին: 
  
   Բայց 
  
   որովհետև 
  
   Իսրայէլն 
  
   եկեալ 
  
   արձակեցաւ, 
  
   և 
  
   նա 
  
   ևս 
  
   օծեալ 
  
   էր 
  
   գտանեցեալ, 
  
   կամեցաք 
  
   մեք 
  
   կերպիւ 
  
   ինչ 
  
   պայման 
  
   դնել 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   երկուցն, 
  
   զի 
  
   սիրով 
  
   վարիցին, 
  
   և 
  
   խռովութիւն 
  
   մի՛ 
  
   լիօցի 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   իւրեանց 
  
   և 
  
   երկրականացն: 
  
   Այլ 
  
   սակայն՝ 
  
   ի 
  
   կամս 
  
   մեր 
  
   չթողին 
  
   զմեզ. 
  
   այլ 
  
   պայմանեցին 
  
   մեզ 
  
   դառնալ 
  
   յայդկոյս, 
  
   և 
  
   ի 
  
   ձեռն 
  
   մէլիքաց 
  
   և 
  
   իշխանաց 
  
   դնել 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   իւրեանց 
  
   զպայման 
  
   և 
  
   մեզ 
  
   ծանուցանել : 
  
   Որոց 
  
   ականատես 
  
   և 
  
   վերահասու 
  
   եղև 
  
   ասէ 
  
   Մահմատ 
  
   Ըռըզա 
  
   բէկդ՝ 
  
   և 
  
   պատմելոց 
  
   է: 
  
   Զայս 
  
   թուղթս 
  
   տուաք 
  
   նոյն 
  
   յիշեալ 
  
   Ղալաբէգի 
  
   Մահմատ 
  
   Ըռըզաբէկին: 
 
       
  
   Թուղթ 
  
   ևս 
  
   առ 
  
   մէլիք 
  
   Ադամն 
  
   և 
  
   մէլիք 
  
   յովսէփն 
  
   գրեաց՝ 
  
   ի 
  
   պատասխան 
  
   իւրեանց 
  
   թղթոյն, 
  
   որք 
  
   ևս 
  
   նմանապէս 
  
   գրէին 
  
   զաղերսանս 
  
   վասն 
  
   Յովհաննէս 
  
   կաթուղիկոսին 
  
   և 
  
   Գանձասարու՝ 
  
   որպէս 
  
   և 
  
   Իբրահիմ 
  
   խանն: 
  
   Որոց 
  
   և 
  
   ծանոյց՝ 
  
   թէ 
  
   որպէս 
  
   կամեցաւ 
  
   պայման 
  
   դնել 
  
   ի 
  
   մէջ 
  
   նոցա, 
  
   զի 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   մնացեալք՝ 
  
   խաղաղութեամբ 
  
   վարիցին 
  
   ընդ 
  
   միմեանս, 
  
   և 
  
   ի 
  
   միասին 
  
   հովուեսցեն 
  
   զվիճակն 
  
   իբրև 
  
   զմի 
  
   կաթուղիկոս , 
  
   այլ 
  
   չեղև 
  
   ասէ 
  
   հնար. 
  
   մեր 
  
   ջանքն 
  
   ա՛յն 
  
   էր, 
  
   զի 
  
   ա՛յսպէս 
  
   լինէր, 
  
   թերևս 
  
   բառնիւր 
  
   այդ 
  
   երկուութիւնդ, 
  
   որ 
  
   էր 
  
   յամենայնի 
  
   օգուտ 
  
   ձեզ՝ 
  
   և 
  
   ձեր 
  
   Աթոռոյն, 
  
   այլ 
  
   ո՛չ 
  
   կամեցան, 
  
   և 
  
   չեղև 
  
   հնար, 
  
   որպէս 
  
   եկօղքդ 
  
   պատմելոց 
  
   են: 
 
       
  
   Եւ 
  
   վասն 
  
   պայծառութեան 
  
   Աթոռոյն 
  
   ձերոյ 
  
   զոր 
  
   գրէր 
  
   ասէ, 
  
   մեք 
  
   ի 
  
   բնէ 
  
   կամէաք, 
  
   և 
  
   միշտ 
  
   կամիմք. 
  
   բայց 
  
   և 
  
   դուք 
  
   յայնժամ 
  
   պարտ 
  
   էիք 
  
   զայդ 
  
   մտածել 
  
   մինչ 
  
   զԻսրայէլն 
  
   ի 
  
   Գեանջայ 
  
   ետուք 
  
   օծանել, 
  
   մինչև 
  
   դուք 
  
   անդ 
  
   էիք, 
  
   և 
  
   թէ 
  
   զի՞նչ 
  
   էք 
  
   գրեալ 
  
   մեզ 
  
   յայնժամ, 
  
   ահա 
  
   գոն 
  
   առ 
  
   մեզ 
  
   գրեանքն 
  
   ձեր: 
  
   Ձեզապիսի 
  
   գլխաւոր 
  
   անձանցն 
  
   պէտք 
  
   է 
  
   ասէ, 
  
   զի 
  
   զոր 
  
   ինչ 
  
   և 
  
   առնիցեն, 
  
   նախ 
  
   խոկայցեն 
  
   բարւօքապէս, 
  
   և 
  
   նկատիցեն, 
  
   թէ 
  
   զի՞նչ 
  
   ծնանիցի 
  
   ի 
  
   վախճանի, 
  
   և 
  
   ապա 
  
   առնիցեն: 
  
   Զայս 
  
   ասէ 
  
   ի 
  
   սիրոյ 
  
   խրատ 
  
   գրեմ 
  
   սիրելեացդ, 
  
   զոր 
  
   թէ 
  
   առնիցէք, 
  
   յամենայնի 
  
   օգուտ 
  
   է 
  
   ձեզ, 
  
   թէ 
  
   հոգևոր 
  
   և 
  
   թէ 
  
   մարմնաւոր: 
  
   Եւ 
  
   զայլ 
  
   որպէսն 
  
   ասէ 
  
   իմանալոց 
  
   էք 
  
   ի 
  
   Բէկլարէն 
  
   և 
  
   Ստեփանէն, 
  
   (որ 
  
   էր 
  
   նշանաւոր 
  
   ոմն, 
  
   առաքեցեալ 
  
   ընդ 
  
   Բէկլարին, 
  
   որ 
  
   ևս 
  
   խիլայեցաւ 
  
   ): 
  
   Աւելի 
  
   բան 
  
   շատ 
  
   ունիմ 
  
   ձեզ 
  
   ասէ, 
  
   բայց 
  
   գրելով 
  
   ո՛չ 
  
   լինի, 
  
   եթէ 
  
   ո՛չ 
  
   բերան 
  
   բերան, 
  
   քանզի 
  
   ըղձային 
  
   նոքա 
  
   անգամ 
  
   մի 
  
   զսրբազան 
  
   վեհն 
  
   հրաւիրել՝ 
  
   և 
  
   տանել 
  
   յերկիր 
  
   իւրեանց 
  
   ի 
  
   զբօսանս: 
  
   Ելին 
  
   ի 
  
   հոկտ . 
  
   ԺԷ: