ՔԱՆԶԻ
բազում
եցոյց
բանս
հրահանգութեան
գործ
սարկաւագացն
աստիճանի,
եւ
առ
մեօք
այս
կարգ
բնաջնջին
է
յեկեղեցւոյ,
ոչ
է
պարտ
սակս
այսր
թերութեան
եւ
զայլ
բարեձեւութիւնս
լուծանել.
այլ
ուր
չէ
՚ի
մէջ
սարկաւագ,
քահանայ
համապատիւ
իւր
քահանային
որ
ունի
զգործ
պատարագելոյն՝
արասցէ
պաշտօն՝
լցեալ
զթերութիւն
սարկաւագին.
եւ
չէ
անճահ.
զի
թէ
տէր
մեր
ոչ
եկն
պաշտօն
առնուլ
այլ
պաշտել,
եւ
էր
՚ի
միջի
մերում
որպէս
սպասաւոր,
մեր
նորա
խորհրդոյն
պաշտօն
սարկաւագութեան
տանել՝
նմին
է
համանմանութիւն։
Եւ
զայս
ո՞րպէս.
քահանայ
որ
որիշ
կամի
զպատարագն
առնել,
մի՛
զատցի
՚ի
խաւարային
ոմբոլոնսն,
այլ
մնասցէ
՚ի
մեծ
եկեղեցին,
եւ
աւագերիցուն
պաշտօն
արասցէ,
եւ
ընդ
նմին
հաղորդեցի։
Նոյն
պատարագն
է՝
զինչ
աստ
ընդ
կցորդակից
եղբայրն,
եւ
զինչ
առանձինն.
թողցի
այսմ
առաւելութիւն
մաքուր
մտաց
գիտելի։
Նոյն
թէ
եւ
ոչ
կէս
սարկաւագն
չէ՝
ոք
՚ի
քահանայիցն,
զի
այս
է
առատ
այսօր,
զնորին
գործ
արասցէ.
որիշ
եւ
մի՛
ամենեքեան
խառնակեսցեն
զգործ
աստիճանին
զալէլուն
եւ
զառաքեալն.
այլ
որպէս
եւ
գրեալ
է՝
միայն
մինն։
Նա
եւ
զայս
պարտ
է
գիտել՝
թէ
չունիմք
հրաման
եւ
իշխանութիւն
յԱստուծոյ
յայսոսիկ
գործառնութիւնս
ծածուկ
գլխով
կամ
կնկղով
մերձենալ.
եւ
թէ
առնեմք,
դատիմք
որպէս
զառաքելական
օրինացն
անհաւատս
եւ
քակտիչս.
եւ
լինիմք
Քրիստոսի
ամաչեցուցիչս,
եւ
զնա
մեզ
ամօթ
համարեալ,
որպէս
եցոյց
Պօղոս։
Այլ
ամենայն
հաստատութեամբ
նախ
քան
զգենուլ
զքահանայական
զգեստ՝
զկնկուղն
՚ի
բաց
պարտ
է
ձգել
եւ
զգտակն,
եւ
մերկ
գլխով
զամենայն
պաշտամունսն
կատրել,
զընթեռնուլն
առաքեալ
եւ
աւետարան,
զասելն
ալէլու,
զաղօթելն,
եւ
միանգամայն
ասեմ,
զինչ
գործ
է
որ
դու
իշխանութիւն
առեր
առնել
զինքն
յեկեղեցի,
եւ
աշխարհականն
ոչ
իշխէ,
եւ
ոչ
կատարես,
զՔրիստոս
նախատեցեր
եւ
հայհոյեցեր.
եւ
թէ
քեզ
նախատինք
եւ
ամօթ
համարեցար
զբանալ
գըլխոյդ,
զքո
գլուխն
զՔրիստոս
համարեցար
բանալ
զգլուխդ
՚ի
ցրտոյ
կամ
՚ի
խորշակէ,
եւ
վասն
այսր
չդանդաղեցար
՚ի
պաշտամանէն
համարձակիլ
՚ի
նա,
՚ի
պիղծ
ձեռաց
է
քո
նուիրագործութիւնն։
Եւ
եթէ
զայս
օրէնս՝
որ
՚ի
Քրիստոսէ
Պօղոսիւ
եդաւ
՝իբրեւ
ըզփոքր
յանձն
կամ
յայլս
լուծանէ,
փոքր
կոչեսցի
յարքայութեան
երկնից.
որպէս
ասացն
որ
եդն.
ինձ
թուի՝
թէ
վասն
այսր
անգոսնեալ
է
օրէնս,
որ
թեթեւ
է
եւ
դիւրատար։
Ո՜վ
անբանութեանս.
զգիտա՞կդ
՚ի
գլխոյդ
հեշտ
է
առնուլ՝
թէ
բան
մի
հանել
ընդ
բերանդ
եւ
զՔրիստոս
Աստուած
ասել.
բանն
է
հեշտ,
եւ
թէ
չասէիր
զայս
բանս,
ո՞րքան
մեղար։
Արդ
ծանիր,
զի
հեթանոսաց
առաքեալն
Պօղոս
որ
զայդ
հաւատ
սահմանեաց
մեզ
հեշտ,
եւ
զայս
օրէնս
հեշտս.
եթէ
՚ի
ծանր
օրէնսն
մեղանչեմք,
ներելի
եմք
վասն
մարմնոյս
տկարութեան.
իսկ
յորժամ
յայս
մեղանչեմք՝
ոչ
տկարութիւնն
ստիպեաց,
զի
զի՞նչ
տկարութիւն
բանալ
զգլուխ,
այլ
արհամարութիւն
օրինացն .
եւ
եմք
՚ի
յանցանելն
այնուհետեւ
աններելիք.
զի
չիք
տկարութիւն
մարմնոյ,
որ
մեզ
զնոյն
ներելի
առնէ։
Արդ
զարթուցեալ
ծաներուք
զորքանութիւն
մեղացդ
-
եւ
մի
ÿ
հակառակիք
ընդդէմ
բնութեան
օրինացն,
եւ
Քրիստոսի
փառացն,
եւ
Պօղոսի
հրամանացն,
եւ
եկեղեցեացն
Աստուծոյ
սովորութեանց.
զի
մի
՚ի
քահանայագործելն
եւ
դուք
զամօթի
հարկանիցիք՝
լուեալ,
«Ընկեր,
զիա՞րդ
մտեր
այսր՝
ոչ
ունելով
հանդերձ
հարսանեաց»։
