«ՈՐ
հասարակաց
զայս
եւ
միաձայն
մեզ
ամենեցուն
ուսուցեր
աղօթել,
եւ
զերկուց
եւ
զերից
միաձայնելոց
յանուն
քո
խոստացար
ընձեռել
զհայցուածս
»։
Պարզաբար
զհրամանսն
Քրիստոսի
նմին
յուշ
ածէ
զասացեալն.
«Եթէ
երկու
՚ի
ձէնջ
միաբանեսցին,
զոր
ինչ
խնդրեսցեն՝
եղիցի
նոցա.
զի
ուր
իցեն
երկու
կամ
երեք
ժողովեալ
յանուն
իմ,
անդ
եմ
ես
՚ի
մէջ
նոցա
»։
Արդ
զայս
ժողովելս,
ասէ,
եւ
զաղօթելս
՚ի
քէն
ուսաք,
եւ
ոչ
թէ
անձամբ
անձին
ժպրհիմք
մարդիկ
ընդ
Աստուած
խօսել.
այլ
զի
լուաք
ասացեալ,
զոր
ինչ
խնդրէք՝
եղիցի
ձեզ,
«Դու
տէր
եւ
այժմ
զծառայից
քոց
զխնդրուածս
առ
՚ի
յօգուտն
կատարեա
»։
Ի
քէն
խնդրեմք՝
որ
զխնդրելս
ուսուցեր.
վայելուչ
եւ
քեզ
զքո
խոստումն
կատարել
ըստ
այնմ,
որպէս
եւ
դու
քննես
զօգուտն
մեր.
«Շնորհելով
մեզ
յայսմ
յաւիտենիս
զգիտութիւն
քում
ճշմարտութեանդ,
եւ
յապառնիդ
զկեանս
յաւիտենականս
»։
Աստ
այնմ
կարօտիմք,
զկամս
Աստուծոյ
գիտել,
եւ
՚ի
ճանապարհս
վկայութեանց
նորա
լինել
իմաստուն՝
զոր
եւ
խնդրէ.
քանզի
այսոքիկ
են
որ
առաջնորդեն
մեզ
՚ի
յաւիտենական
կեանսն։
