ԸՆԿԱԼԱՆ
ամենեքեան
հաւատով
զօրութիւն
՚ի
քահանայական
օրհնութենէ
եւ
շնորհաբաշխութենէ.
յետ
այսորիկ
որ
դաստիարակն
է
նոցա
սարկաւագն՝
ըստ
կարգի
եւս
յառաջ
մատչել
յորդորէ
՚ի
շնորհաբաշխութենէ։
Ո՞րպէս.
քանզի
յառաջագոյն
ասացեալ
էր
նոցա
թէ
համբարձէք
զմիտս,
անկարելի
էր
այսմ
լինել .
նախ
զի
ցնդեալ
էին
խորհրդովք.
երկրորդ՝
զի
ոչ
գիտէին՝
թէ
առ
ո՛
կամ
յի՛նչ
խորհուրդ
զմիտս
համբարձցեն.
երրորդ՝
զի
ոչ
ունէին
այսմ
օժանդակ
զզօրութիւնն
Աստուծոյ։
Իսկ
յորժամ
եղեն
այսոքիկ,
ապա
հրամայէ
նոցին
զմիտս
՚ի
վեր
ամբառնալ .
քանզի
նախ
ահիւ
եւ
երկեղիւն
պարսպեցան,
եւ
ապա
արկաւ
՚ի
զարհուրեալ
միտսն
ուրախութիւն
գիտութեան
պատարագելոյն
Քրիստոսի.
յետ
այնր
ընկալան
՚ի
հանճարոյ
նորին
զշնորհ
զօրութեանն
՚ի
քահանայէն։
Արդ
այսքան
արհեստիւք
սրբեալ
եւ
ուղղեալ
մտաց
նոցա,
ասէ
ապա .
զմիտս
զոր
բարիոք
երկեղիւ
ամփոփեցաք,
եւ
ուրախական
գիտութեամբ
զուարճացուցաք,
եւ
քահանայական
օրհնութեամբ
զօրացուցաք,
այսուհետեւ
եղբարք՝
կամիմ
զի
՚ի
վեր
առ
Աստուած
բարձրացուսցուք,
եւ
զիմանալի
եւ
զանհաս
նորա
էութիւն
իմացող
մտօք՝
որքան
կարող
ենք
տեսցուք.
քանզի
անդ
է
եւ
քահանայիցն
միտք
որ
՚ի
ներքին
վայրս
սրբոյ
խորանին
կան.
արդ
որպէս
մարմնով
եմք
նոսա,
եւ
մտօք
վերասցուք,
զի
մի՛
լիցի
մարմնոցս
միայն
հաղորդութեամբ
կցորդութիւնս,
այլ
եւ
հոգւոյ
՚ի
վերին
տեղն
ընթացակցութիւն։
Իսկ
նոքազի՞նչ
առ
այս.
վկայեն
բերանովք
մտացն
վերահայեցողութեան՝
ասելով
առ
Քրիստոս.
«Ունիմք
առ
քեզ
տէր
ամենակալ
».
յայտ
արարեալ
այսու՝
թէ
զքեզ
ունիմք
առաջի
աչաց
մերոց
՚ի
ժամս
այս.
եւ
որպէս
մարմնոյ
աչօք՝
զգալի
քո
նշանակս
նկրտիմք,
տեսանեմք
եւ
փափաքեմք
ողջունել,
այսպէս
եւ
զաչս
մտաց
անդր
՚ի
ներքին
կողմն
վարագուրին
համարձակապէս
ածաք
ընդ
ճանապարհն
զոր
նորոգեցեր
մեզ
Յիսուս
մարմնոյ
քովարագուրաւ.
եւ
տեսանեմք
որպէս
աստ
զքեզ
մարմնով
՚ի
սպանդ
սրբոյ
սեղանոյս
պատարագ
հաշտութեան
մեր,
այսպէս
եւ
անդր
զմարմին
քո
՚ի
վերայ
սեղանոյ
աստուածութեանդ՝
կենդանի
եւ
բարեխօս
վասն
մեր.
եւ
բարեխօս
ոչ
վայրապար,
այլ
փորձիւ
տկարութեանս
փորձանաւորացս
օգնական։
