ՑՈՒՑԱՔ
յառաջագոյն
՚ի
խորհրդածութեան
զքահանայսն
Հօր
խօսակից,
եւ
զժողովուրդն
Որդւոյ.
զնոյն
է
եւ
այժմ
տեսանել.
քանզի
պատմեալ
նորա
խորհրդաբար
զտնօրէնութիւն
ներմարդութեան
Քրիստոսի
Հօր,
չեւ
եւս
դեռ
զխաչին
ճառ
եւ
զչարչարանացն
որով
փրկեցաք՝
՚ի
մէջ
առեալ,
այլ
միայն
զմարմնով
երեւել
Բանին
՚ի
յերկրի
յիշատակեալ,
սկսանին
ժողովուրդն
ազդեցութեամբ
քահանային,
որ
կցորդ
է
խորհրդոյս,
ասել
առ
Քրիստոս.
«Սուրբ
սուրբ
սուրբ,
տէր
զօրութեանց
»։
Վկայ
լինին
եւ
հաստատեն
զբանս
քահանային՝
որ
խոստովանեցան
զերկիրս
երկին
լինել ,
եւ
սկսանին
համաձայն
սերովբէիցն
զերգս
՚ի
մէջ
իւրեանց՝
հաւատով
տեսեալ
զփառսն
Աստուծոյ.
քանզի
էութեանն
հասումն
ոչ
նոցա
է
յայտնի
յերկինս,
եւ
ոչ
մեզ
յերկիրս.
իսկ
փառացն
առաւելութեամբն
եւ
նախախնամութեանն
ազդմամբ,
որպէս
երկինքն
է
լի
եւ
երկիրս
եղեւ
Քրիստոսիւ.
վասն
այսորիկ
եւ
ասեն
երկրաւորքս.
«Լի
են
երկինք
եւ
երկիր
փառօք
քո
»։
Այսպէս
է
Աստուած
մերձաւոր,
զի
որպէս
ճառագայթ
արեգականն
զգալի
տարերքս
լնու,
այսպէս
եւ
իմանալի
լուսաւորութիւն
փառաց
նորա
զիմացող
էութիւն
երկնաւորացն
եւ
երկրաւորացս։
«Օրհնութիւն
՚ի
բարձունս
»։
Քեզ
ասէ
Քրիստոսի
մեր
փրկութեանդ
պատարագի՝
ոչ
միայն
՚ի
մէնջ
օրհնութիւն
՚ի
յերկիրս,
այլ
եւ
՚ի
բարձունս
երկնից
՚ի
հրեշտակացդ։
«Օրհնեալ
որ
եկիր
եւ
գալոց
ես
անուամբ
տեառն.
ովսաննա
՚ի
բարձունս
»։
Օրհնեալ
ասէ ,
որ
եկիր
նախ,
եւ
զերկիրս
երկին
արարեր,
եւ
զմեզ
փրկեցեր
անուամբ
եւ
ակմօք
Հօր,
եւ
գալոցդ
ես
դարձեալ,
եւ
զստացեալ
ժողովուրդս
վերստին
նորոգել.
քեզ,
ասէ,
առաւելապէս
օրհնութիւն
՚ի
բարձունս
երկնից,
ուր
ելեալ
աստուածապէս՝
զմեզ
ընդ
քեզ
վերածեր։
Զայսոսիկ
ազդեցութեամբ
սարկաւագին
եղանակեն
ժողովուրդքն
առ
Քրիստոս
սրբասացութիւն՝
որ
՚ի
մէջ
նոցա
պատարագի
փրկութիւն,
կեանք
եւ
նորոգութիւն.
իսկ
քահանայն
եւ
ըստ
այսմ
նոցին
համաձայնի
առ
Հայր
աղօթիւքն։
