Պատմութիւն Հայոց

Բայց Աբգար մեծի յուսոյ զանձնտուեալ եւ կենահաղորդ գտեալ փառացն Աստուծոյ, եւհետեւեալ ՚ի խոստովանութիւն անշարժ յուսոյն՝վախճանի, վերաթեւեալ ՚ի վերին աշտարակն՝ Սիօն։

Իսկ ապա ՚ի Հայս նորին իսկ քեռորդի Սանատրուկ կացեալ լինի թագաւոր, որ թէպէտեւ ՚ի սկզբան քարոզութեանն Թադէոսի առաքելոյ հաւատաց ՚ի Քրիստոս, դարձեալ ուրանայ՝ եւ յետ փոքր ինչ ապա բազում չարչարանօք եւ սրով կատարեալ զսուրբ Առաքեալն ընդ նմին եւ զդուստրն իւր զՍանդուխտ՝ վճարէ ՚ի կենացս, որք ՚ի լոյս կենացան վախճանից վերափոխեցան ընդ աջմէ փառացն Աստուծոյ։ Իսկ զկնի այսորիկ ապա եւ Բարդուղիմէոս՝ մի յերկոտասանից անտի, որ Հայաստան աշխարհիս ՚ի Տեառնէ վիճակեցաւ, իսկոյն յայսմ ժամանակի ՚ի Սանատրկոյ կատարի չարչարանօք. եւ արեամբ չափ նահատակեալ ՚ի Հայս յԱրասբենոն քաղաքի, ուր եւ եդան իսկ նշխարք ոսկերաց նորա ՚ի պարծանս Հայաստանեացս եւ ՚ի բժշկութիւն ամենայն ախտաժետաց։ Իսկ յետ քառասուն եւ երից ամաց կատարման սուրբ առաքելոյն Թադէոսի յաւուրս Արտաշիսի Հայոց արքայի աշակերտք սրբոյ Առաքելոյն, որում գլխաւորին Ոսկի ճանաչիւր, եւ բնակեալ էին յակունս Եփրատ գետոյ՝ աշակերտեալ մկրտէին զարս ոմանս յԱլանաց ՚ի հարազատութենէ Սաթենկայ տիկնոջ, որ էր կին Արտաշիսի։ Եւ վասն զի օր ըստ օրէ զմկրտեալսն հաստատէին ՚ի հաւատս բանին կենաց, վասն այսորիկ ապա խանդացեալ ընդ նոսա որդւոյն Սաթենկայ՝ սրով վճարեցան ՚ի կենաց աստի սուրբքն՝ Ոսկի հանդերձ այլեւս ընկերովքն սրբովք։ Իսկ ազգականքն Սաթենկայ, որք ՚ի Քրիստոս մկրտեցան՝ ընդոստուցեալք իմն վասն մահուան սրբոցն, հատուածեալք գնացին ՚ի բաց՝ երթեալ ղօղեալ թագուցեալ ՚ի Ջրաբաշխն խոտաբուտ ճարակօք շատացեալ։ Եւ ըստ մերկութեան անձանց նոցա ՚ի ցօղոյ երկնից գէսս արձակեալ մարմնոցն, որ եւ ՚ի պատահմանէ անտի քօշք անուանեցան։ Եւ վասն զի յետամաց բազմաց սպանաւ արքայն Հայոց Խոսրով յԱնակայեւ անիշխանացաւ երկիրս Հայոց, ապա Բառլահ ոմն եկեալ յԱլանաց դրանէ եւ ՚ի խնդիր ելեալ գրով վկայիցն եւ գտեալ զնոսա ՚ի Ջրաբաշխն կոչեցեալ լերին, եւ հարց եւ փորձ արարեալ զնոսա վասն առ ՚ի Քրիստոս հաւատոցն՝ սուր ՚ի վերայ եդեալ կոտորէ։ Եւ լեառնն ապա յայնմհետէ յանուն Սուքիանոսի գլխաւորի սրբոցն՝ Սուկաւ անուանի։