7
Դիբա
ու
ենգիդունիա,
զարբաբ
ու
զար
իս,
գովելի.
Հինդու
դիարեմեն
էկած
զար-ղալամքար
իս,
գովելի.
Շա'տ
սովդաքար
քիզ
կու
պըտռե`
դու
անգին
քար
իս,
գովելի.
Անտակ
ծովի
միչեն
հանած
անգին
գովհար
իս,
գովելի:
Յիփ
դու
բաղչեն
սեյրան
կեհաս`
ծովի
նըման
գու
քա
ալիտ.
Գըլուխըտ
պահելով
արա`
նամ
չը
դիբչի
խաթու-խալիտ.
Տեսնողըն
հեյբաթ
կու
մընա
էտ
քու
սիրուն
մահ-ջամալիտ.
Աշխարումըս
նուր
դուս
էկած
թազա
նուգբար
իս,
գովելի:
Արի',
միզիդ
մե
լավ
կացի,
ղուրբան
ըլիմ
մուրվաթումըն.
Ման
էկա
յիրկիր`
չը
տեսա
էտ
քու
նըման
ջուրաթումըն.
Վո'ւնց
Հինդու
դիարումն
կա,
վո'ւնց
Փըռանգի
սուրաթումըն-
Քաշվիլ
իս
քարգահի
մեչըն,
ուրիշ
թահար
իս,
գովելի:
Թարիփըտ
դավթար
իմ
արի,
փիլ
պիտի,
վուր
գիրքըն
տանե.
Դուն
քու
մըտկի
հիդ
մի'
էհա,
էտ
խիալըն
սըրտետ
հանե.
Մեչկըտ`
հադիդեմեն
քաշած
սիրմա
մավթուլի
նըման
է.
Աշխարիս
շըվաք
իս
անում`
սալբ
ու
չինար
իս,
գովելի:
Յիս
քիզանից
չիմ
հիռանա`
թե
չը
հասնի
մահիս
վադեն.
Յիփ
մեռանիմ,
շա'ղ
տու
վըրես
դաստամազի
թիլի
շադեն.
Հենչաք
ըլի`
ուրախ
կենաս.
Սայաթ-Նովեն
առնե
ղադեն.
Շատ
մարթ
կոսե,
թէ
յար
ունիմ,
դուն
ո'ւրիշ
յար
իս,
գովելի:
Էս
դաստա
բեդաստա
երգի
հանգով
(տե'ս
հաջորդի
ծանոթ.
):