Տաղեր

14

Դուն համաշա աշուղներու փիքրին իս,
Քու վառ ամալեմեն վառած իմ, վառած:
Արեգագի նման շուղք իս գըցում միզ,
Քու մահ-ջամալեմեն վառած իմ, վառած:

Մահ-ջամալըտ դառած օսկե վարաղով.
Ձեռիտ ունիս լիքը փնջան` արաղով.
Յա'ր, չիմ տեսի քի պես խիլքում շաղախով.
Թաքուն խիալեմեն վառած իմ, վառած:

Յիս քիզի վունց նմանցընիմ չինարի,
Չուն չինարըն կըրակումըն կու վառի,
Նախշըտ փոխում իս հազար մե թահարի,
Ակռեքիտ լալեմեն վառած իմ, վառած:

Յա'ր, քու էշխով դուն իմ սիրտըս վարիլ իս.
Ջունուն արիլ, խիլքըս գլխես տարիլ իս,
Լալ մարքրիտը բիրնիտ հատ-հատ շարիլ իս,
Քու էդ սիվ խալեմեն վառած իմ, վառած:

Նազլու յարի մոդ է սիրտըս սիրավուր,
Դոշիս մեչըն սուր-սուր նիտիր թունավուր.
Սայաթ-Նովեն իմ յարեմեն վիրավուր,
Միշտ յարի ձեռնեմեն վառած իմ, վառած: