55
Քի
սազ
գու
քա
ալ
ղումաշըն,
նազանի.
Եկ
ճակատիտ
կապե
զարլու
մուղայիշ,
Ձիռիտ
բռնե
օսկեջրած
մըկրատըն,
Խուճուճ-խուճուճ
ծամերուտ
տուր
արայիշ:
Պատվական
տեսնելու
նովաբ
ու
նաջար,
Բլբուլին
սըպանող
թոփ
վարթի
սաջար.
Ունքիրըտ
աչկիրուտ
էլավ
մուհաջար,
Թերթերուկիտ
մազըն
զար`
օսկով
զարնիշ:
Հուտըտ
աշխար
բըռնից,
փըռանգի
մաջում.
Դաստա-դաստա
մազըտ`
սիմ
ու
աբրեշում.
Կռնիրըտ
շիմշատ
է,
մատնիրըտ
է
մում,
Բոյըտ
սարվի
ունիս,
մեչկըտ
է
ղամիշ:
Բեմուրվաթ
յար,
խիլքըս
գլխես
մի
տանի.
Դարդիրըս
շատացավ
քանի
մե
քանի.
Գիդիմ
վուր,
յար,
դուն
ինձ
լայիղ
չիս
անի`
Դուն
մե
թաքավուր
իս,
յիս
մե
խիղճ
դավրիշ:
Դաստամազըտ
նըման
սմբուլ-սուսանի.
Վախում
իմ,
թե
սերըտ
սիրտըս
կես
անի.
Կու
միռնիմ,
էլ
ինձ
պեսին
չիս
տեսանի,
Քու
Սայաթ-Նովեն
իմ,
մի'
անի
ղիմիշ:
[1752-53]