45
Քանդվում
է
հոքուս
աշխարը,
Մինչի
յարըս
ման
չի
գալի.
Մե
հատ
է
յարիս
թահարը,
Սի'րելիս,
մինչի
նաղաշ
չնկարի,
չնկարի,
չնկարի:
Յարըս
գոզալներու
թագն
է.
Ակներու
մեչ
անգին
ակն
է.
Շարբաթն
էլ
ինձ
ամա
դառն
է,
Սի'րելիս,
թե
համփուրիտ
հիդ
չիմ
առի,
հիդ
չիմ
առի:
Էշխետ
հարփած
չիմ
դինջանա,
Վարթ
պատկիրքետ
չիմ
կշտանա.
Մեջլիսներեն
չիմ
հիռանա,
Սի'րելիս,
քեփն
ինչքան
էլ
վուր
էրկարի,
վուր
էրկարի:
Գինըտ
շահիրն
էլ
չին
ճարի.
Էշխեմետ
յիս
չիմ
բեզարի,
Սուսան
մազըտ
հուս
չի
արվի,
Սի'րելիս,
մինչի
զարըն
չ՚զարթարի,
չ՚զարթարի:
Զուլփով
ուշկըս
դուն
չիս
խըլի,
Թե
վարթըտ
սըրտիս
չը
ծըլի.
Յա'ր,
ունքիրըտ
բաց
չին
ըլի,
Սայաթ-Նովեն
թե
չնայի,
թե
չնայի,
թե
չնայի:
(1758)
Էս
երկուսն
էլ
մեջլիսի
ռովանի-թասլիբ
է`
մի
եղանակով.
Արութինի
ասած
է,
հունիսի
10-ին,
քրոնիկոնի
446-ին: