62
Նոր
խոջաներ,
ձըրի
մալ
տան,
չառնիք
դուք,
Ով
վուր
տեսնե,
կոսե
փահլեւա'ն
ձիզի.
Կինը
չի
դիմանա`
գաղտնիք
չասիք
դուք,
Յիս
կու
միռնիմ,
սա
մընա
նըշան
ձիզի:
Դե
վուր
փիրի
տվածովն
իմ
անվանի,
Անգաճ
արեք,
խըրատ
ունիմ
մե
քանի`
Հարուր
տարի
գյադին
հաց
տու,
պահպանի,
Մեկ
օր
էլի
կոնե
մե
չար
բան
ձիզի:
Ամեն
մի
ձի
նըստող
դեռ
Զալ
չի
դառնա.
Ինչքան
էփիս,
մախուխը
պալ
չի
դառնա.
Խալխի
մալը
քիզ
համա
մալ
չի
դառնա.
Անաղուն
յիփ
ջաղցում
տիղ
կու
տան
ձիզի:
Ազիզ
ջանը
դուք
ջան
տալով
պտրեցեք,
Անցած
օրըն
հասկանալով
պտրեցեք,
Մի
բան
էլ
կա,
աչկը
լալով
պտրեցեք,
Էն
վուր
մայրն
է
թողիլ,
պատվական,
ձիզի:
Սա'յաթ-Նովա,
խոսի
հոքուտ
ճառերեն,
Էս
ճամփեն
քիզ
տրված
է
մինձ
հայրերեն.
Պատիվ
ուրացողեն,
կնկա
շառերեն,
Կոսիմ,
տերըն
ըլնի
պահապան
ձիզի:
1758
թ.
հունիսի
վերջերին: