46
Հընդկաց
քաղաքիցն
հանած,
ջավահիր
քար
արմանալու,
Ինչի
դիբչիս
նաղըշ
կոնիս,
օսկե
փարգալ
արմանալու.
Ամեն
մարթ
չի
կանա
ճարի
շահով
շըքար
արմանալու.
Մարթ
հիդըտ
չի
կանա
խոսի,
Րոստոմի
Զալ
արմանալու:
Շիմշատի
ծառ
բըհամ
էկած,
շենքըտ
տաշիլըն
ի~նչ
կոնե.
Երանի
է
քու
տիրուչըն
-
յադին
յաշիլըն
ի~նչ
կոնե.
Էրեսըտ
խասա
մուրասա
-
ղալամ
քաշիլըն
ի~նչ
կոնե.
Կարմիր
ու
կանաչ
ու
ճերմակ,
սարիսար
ալ
արմանալու:
Դու
հիշտ
ղիմիշ
անելու
չիս,
ճըրաք
վառած,
դըժվար
ճարած.
Ովոր
էրեսըտ
կու
տեսնե,
խիլքըն
կու
դառնա
շըվարած.
Անգին
յաղութ,
անգին
ալմաս,
բոլորքըտ
ջավահիր
շարած,
Սկանդարի
Զուլղարեն
թողած,
ջընաղ
հեքալ
արմանալու:
Համաշա
սեյրան
իս
անում,
վարթ
ու
մանուշակ
քաղում
իս,
Շուշա-բըրոլե
գուլաբդան
բերնետ
վարթաջուր
մաղում
իս.
Թաքավուրի
թաջի
ջիղա,
օսկե
թիլըտ
շաղմաղում
իս.
Վուրսնուրթի
ձեռիցըն
փախած
ջեյրան,
մարալ
արմանալու:
Յա'ր,
քիզանից
հիռանալըս
միռնելուս
վըրա
դըժվար
ա.
Էշխիցըտ
Մեջլում
իմ
դառի
-
ի՞նչպես
անիմ
ինձի
չարա.
Ավելի
չէ
Սայաթ-Նովեն
-
քիզի
ծառա
ու
նոքար
ա.
Նըրանից
ձիռքըտ
քաշիլըն`
շատ
ա
էտ
ալ
արմանալու: