36.
ՍԱՏԱՆԱՂԱՃ.
ՇԱՄՓՈՒՐ.
ԱՐՏԱՆԻՃ.
ԴՐԱԽՏԻԿ
Յայս
անուն
իմանամք
զարեւելեան
անձուկ
ափն
ծովուն
Գեղամայ,
որ
ի
հնումն
`
հաւանութեան
է
Սոդից
գաւառի
լինել
մասն,
եւ
ըստ
արեւելաց
գրիցն
`
այսպէս
յորջորջի
ի
յետնոց,
եւ
յայլազգեաց
`
Կիւնէիք.
են
եւ
ի
սմին
գետակք
եւ
ձորակք
այլ
մանունք
`
ըստ
անձկութեան
երկրին
մօտագոյնս
պարսպելոյ
ի
լերանց,
յորոց
իջեալ
ուղղակի
թափին
ի
ծովն:
Սոցա
առաջինն,
ի
հարաւոյ
ի
հիւսիս
գնալով,
ի
Հս.
Շիշգայայ
իջանէ
ի
Սարանար
լեռնէ,
յոր
անուն
եւ
գեօղ
մի
փոքր
առ
եզերբն:
Նման
նմին
եւ
երկրորդն
ի
Սատանախաչ
կամ
Սատանաղաձ
լեռնէ,
նոցնանուն
հանգրուանաւ
15
տանց.
երրորդն
ի
Գարտարխաչ
լեռնէ,
առ
որով
առ
ծովեզերբն
կայ
կարաւանատուն
մի
լքեալ
եւ
աւերակ,
եւ
փոքր
հանգրուան
մի
մերձագոյն
եւս
ի
ծովն:
Չորրորդն
կոչի
յանուն
գեղջն
Գուշճի-տէրէսի
(
Հաւուց
կամ
Հաւորսի
ձոր
)
20
տամբք.
արդեօք
Հաւսաթաղք
գեօղ
Սոդից,
ըստ
ցուցակին
?:
-
Հինգերորդ
ձորագետակն
ունի
մերձ
ի
բերանն
զամայի
հանգրուանն
Շամփուրդ
կամ
Շիմբիր,
աղաւաղեալ
անուն
հայեցի,
այլ
օտար
յեղելոցն
ի
ցուցակին:
-
Վեցերորդն
իջեալ
յինէկ-տաղ
լեռնէ,
առ
ծովեզերբն
ունի
հանգրուան
Քապաճան-տէրէսի
անուն,
15
տամբք.
որոյ
անուն
պատշաճի
եւ
գետակին.
առ
որով
ի
բարձրաւանդակս
կան
հանգրուանք
կամ
արօտավայրք
բնակչաց
Շամփուրդի
եւ
Ճիլայ:
-
Յանուն
յետնոյս
կոչի
յեօթներորդ
ձորագետակն
ի
պարուէ
Շահ-տաղ
լերանց
իջեալ,
ունելով
զՃիլ
կամ
Ջիլ
գեօղ
համանուն
45?
տամբք,
ըստ
Շոբենայ,
մինչ
Շահխաթուն
18
գրէր:
Նշանակի
առ
նովաւ
եւ
աւեր
մեծի
եկեղեցւոյ,
զորմէ
չունիմք
ծանօթս:
Բժշկարան
մի
միւս
եւս
անուն
ընծայէ
գեղջս
եւ
սակաւագիւտ
բոյս
մի:
Այս
է
Ոսկիխոտն
(Sanguinaria
Candensis),
եւ
բուսանի
յերկիրն
Գեղամայ,
որ
է
Գիւղարքունի,
ի
գիւղն
որ
կոչի
Ջիլ
եւ
Կարմունջ.
Սեւանու
ծովի
անտիի
կողմն
է.
այսպէս
իմա
»:
-
Ութերորդ
գետակն
է
Արտանիճ
կամ
Արտաւուճ
համանուն
գիւղիւ,
զոր
Շահխաթ.
Օրթանիշ
գրէ
(50
տամբք
).
հայանուն
եւ
սա
`
այլ
ոչ
գտանի
ի
ցուցակին
հնում,
բայց
մերձաձայն
նմին
Արփունջ:
Է
արդարեւ
գեօղն
յունջ
մի
ցամաքի
առ
միջերկրեայ
գոգվ
ծովուն
յայսմ
կուսէ,
եւ
ընդ
լայն
գոգոյն
Շուրճայ
յայնմ
կողմանէ
(
յարեւմտից
)
գործէ
զմեծ
ցամաքակղզի
ծովուն
Գեղամայ,
հանդէպ
Նորատուաց.
իբրեւ
չորք
մղոնք
են
երկայնութեան
ցամաքակղզւոյն
ի
Հս.
ընդ
Հր.
եւ
երեք
լայնութեան
յԵլ.
ի
Մ.
ի
միջակին
ամբարձեալ
ձգի
քարաբլուր
Ատա-թէփէ
կոչեցեալ,
յորմէ
եւ
ողջոյն
իսկ
ցամաքն
այն,
որ
թուի
Ադա
կոչեցեալ
ի
Հայոց.
զի
յայս
անուն
ասէ
Սիմէոն
կաթողիկոս,
«
Անապատ
մի
եւս
ի
մէջ
ծովուն
որ
Ադա
կոչի
».
եւ
կայ
յարեւմտեան
սպառուածի
կամ
ի
հրուանդանի.
իսկ
մերձ
հարաւայնումն
`
աւերակ
բերդի.
որոյ
հանդէպ
յարեւելեան
հարաւային
եզեբն
աւերակ
Ալթուն-սէրայ
կոչեցեալ:
Այս
ամենայն
ցուցանէ
ի
հնումն
`
ըստ
պատշաճի
անզուգական
դրից
տեղւոյն
`
բարեշէն
եւ
վայելուչ
գոլ,
եւ
արժանի
հետազոտութեան.
զի
ցարդ
կարծեմ
չէ
ուրուք
ի
մերայոց
տուեալ
ծանօթս
ինչ
զտեղւոյս,
ոչ
զշինութեանց
եւ
ոչ
զբնական
հանգամանաց.
քանզի
եւ
ըստ
այսմ
մասին
նշանաւոր
երեւի
բարգաւաճ
բուսաբերութեամբ,
թերեւս
եւ
պուրակօք
վայրենի
թփոց.
են
եւ
երկու
լճակք
ի
նմին,
մի
առ
արեւմտեան
լեզուաւն,
միւս
մեծագոյն
ի
հիւսիսային
արեւմտեան
անկեան:
-
Յերի
այսր
լճի
արտաքոյ
ցամաքակղզւոյն
կայ
Շորժա
կամ
Շուրճա
գեօղ
Ռուսաց,
ուր
գան
նաւք
ի
Նորատուաց:
-
Ի
հիւսիսոյ
սորին
ի
վերայ
լերին
`
Ագպուլագ,
25
կամ
30
տամբք:
-
Ի
Հս.
սոցին
է
լերանցամէջ
ձորակն
Գետիկ,
որ
յայլազգեաց
Արտա-չայ
կոչի,
յաջմէն
ունելով
զՏալմա
լեառն:
-
Եւ
ի
սորա
Հս.
արեւմտից
տասներորդ
ձորագետակն
Դրախտիկ,
յայլազգեաց
Թօխլուճա
կոչեցեալ,
համանուն
գիւղիւ,
65
տամբք,
ի
միջի
Գարա-ինէկ
եւ
(
Օձագ-տաղ
լերանց:
Յիշատակագիր
ոմն
ծանուցանէ
զի
յամի
1500
«
Յովհաննէս
աբեղէն
մարտիրոսացաւ
ի
գեօղս
(
յայս
)
որ
կոչի
Դրախտիկ,
ի
ղանութեան
Ալվանդ
Փաթշահին.
Թվ.
ԶԽԹ
»:
Փափագելի
է
գիտել
զօրինակ
նահատակութեանն:
-
Աստի
մինչեւ
ի
հիւսիսային
արեւելեան
ծայր
ծովուն
`
իբրեւ
մղոնաչափ
մի
միայն
է
լայնութեան
ցամաքին
ընդ
երկայնութիւն
տասն
մղոնից,
երկիր
անջրդի
եւ
անշէն,
մանաւանդ
թէ
ափափայ
անգնալի,
զի
ոտք
լերանց
իջանեն
մինչեւ
ի
ծովեզրն:
Ի
հնոսիսային
ծայր
ծովուն
կիսով
մղոնաւ
հեռի
ի
վերայ
արքունի
պողոտային
որ
տանի
ի
Գաւառ,
ի
Տփղիս
եւ
յԵրեւան,
կայ
նշանաւոր
`
մեծ
եւ
բարգաւաճ
գեօղ
Հայոց
120
կամ
աւելի
տանց,
զարդիս
Չուպուխլու
կոչեցեալ,
ի
դիտակ
վայրի
յաջակողման
Մարալըճայ
լերին,
ի
միջի
աղբերաց
եւ
հուպ
ի
բերան
Պալըգ-չայ
գետոյ
(
Ձկնագետ
).
բնակիչքն
գաղթեալ
են
յԱրծափայ
Կոգովտի.
ունի
եկեղեցի
յանուն
Ս.
Աստուածածնի,
եւ
վիճակս
բարգաւաճս
մշակութեամբ:
Ճապոտիկ
կոչի
ըստ
մեր
լեզուիս
գեօղս
այս.
զոր
յիշէ
Կիրակոս
պատմիչ
յառանձին
վարս
Մխիթարայ
Գոշի,
յասելն
զնմանէ
տեսեալ
ի
տեսլեան
«
յերեսս
դաշտին
մերձ
ի
գեօղն
Ճապոտիկ,
զոր
աշխարհական
բառիւ
Չիրուկլու
ասեն,
ի
ներքոյ
գիւղին
մերձ
ի
ծովն
կոյս,
վրանս
բազումս
իբրեւ
զաստեղս
երկնից,
եւ
զորս
անթիւս
որպէս
զաւազ
առ
ափն
ծովուն,
եւ
հիացեալ
զարմանայր
ընդ
միտս
իւր
եւ
ասէր
…
Ահա
երեւի
տեսիլդ
որպէս
երկնային
եւ
ոչ
երկրաւոր
»,
եւ
այլն.
եւ
էր
այնպէս
ըստ
պատմողին:
Սակաւուք
հեռի
ի
հարաւոյ
գեղջն
է
պահակատուն
եւ
սուրհանդականոց
պետութեան
ի
վերայ
արքունի
պողոտային:
Յաւարտ
տեղագրութեան
երկրիս
Գեղամայ
նշանակեսցուք
եւ
զնոր
անուանս
ինչ
ամայի
գիւղից
`
որոց
դիրք
անծանօթ
են.
Թաթուլի
ղշլաղը
Ագ
եօգուշ
Հաճի
Մումի
խան
Պէօյիւկ
աղա
Տէմիրճի
Պօղոս
Ախսախ
Թաուզ
Պաշ
կիւզէլ
տէրէ
(
Ազնուաձոր
)
Տէլի
Յարութիւն: