18
Էշխըն
վառ
կըրակ
է`
էրվելով
գու
քա,
-
Շատ
մարթ
կոսե`
յիս
յարի
հիդ
ման
գու
քամ...
Էս
դարդեմեն
ով
չէ
քաշի`
վո'ւչ
քաշե.
Ով
յար
սիրե,
է'լ
չասե
թե`
ջան
գու
քամ:
Շատ
մարթ
կա`
էն
գըլխեն
սըրտում
ունե
ղամ.
Բազի
մարթ
չէ
քաշի,
էշխեմեն
է
խամ.
Ինչ
ասիս
կոնիլ
տա`
սերն
է
անըսկամ.
-
Հալվեցա,
մաշվեցա.
էլ
ի~նչ
ջան
գու
քամ:
Էշխըն
վուր
կա`
հազար
բաբաթ
հանգ
ունե.
Ուշկ
ու
միտկըն
կու
քնեցնե`
բանգ
ունե.
Բըռնածըն
չի
թողնի`
ղայիմ
չանգ
ունե.
-
Էնդու
համա`
խան
հիդ
կ՚եհամ,
խան
գու
քամ:
Թե
դուն
էշխի
հիդ
մանգալըն
հարցընիս`
Չի
դիմանա
Րոստոս
Զալըն`
հարցընիս.
Թե
բեմուրվաթ
յարի
հալըն
հարցընիս`
Ասում
է
թե.
«սուլթան
գու
քամ,
խաս
գու
քամե:
Սայաթ-Նովեն
ասաց`
շատ
ի
ջանք
դըրի,
Մե
բափա
չը
տեսա
հում
կաթնակիրի.
Ովոր
ինձ
չի
սիրի`
յիս
է'լ
չիմ
սիրի.
Սերըն
սեր
կու
բերե`
սիրեկան
գու
քամ:
Ղափիա:
Էսպէս
Աշուղ-Օղլանի
օգութլամա.
Արութինի
ասած.
լաւն
է: