3
Թե
վուր
նազլու
յարի
խալըն
հարցընիս`
Մե
խալն
արար-աշխարին
է
բանդ
արիլ,
Մեկըն
էլ,
վուր
արժե
Իրան-Թուրանին,
Իրա
անճար,
խիղճ
յարին
է
բանդ
արիլ:
Մեկը
բանդ
է
արիլ
ծով
ու
օվկիանին,
Էն
մեկելը
վուղճ
դունիայի
բինային.
Մեկը
բանդ
է
արիլ
Գումուշխանային,
Մեկն
էլ
ի'րա
մադանին
է
բանդ
արիլ:
Մեկը
բանդ
է
արիլ
հարամ-հալալին,
Էն
մեկելը`
սարում
սիրուն
մարալին.
Մեկի
մոդ
չին
նայի
յաղութ
ու
լալին,
Մեկն
էլ
անգին
գոհարին
է
բանդ
արիլ:
Մեկը
բանդ
է
արիլ
ճամփուրթ
բանդային,
Մեկն
աշխարի
ամեն
յանի
սավդային.
Մեկը`
Թիփլիզ
քաղկի
հայտնի
մեյդանին,
Մեկն
էլ
յարի
ջանանին
է
բանդ
արիլ:
Մեկից
պայծառ
աստղ
ու
արիվ
կամանչին,
Մեկն
էլ
կառնե
դունյի
շատին
ու
քըչին...
Մեկն`
աշուղի
բլբուլ
լիզվին,
քամանչին,
Մեկն
էլ
Սայաթ
Նովայ
յին
է
բանդ
արիլ:
Էս
Արութինի
ասած
է.
խալի
վրա-յարանա: