5
Լիզուն
սուտլիկ,
սիրտը
խային`
գարունքեն
դես
չէ
գալի.
Կածկածելով
ջանըս
մաշից,
անջիգարըս
չէ
գալի:
Գլխոքըս
էլ
օրթում
կերա,
էլի
կոսիս
չէ
գալի,
Աղաչում
իմ,
հուր
իմ
կանչում,
նազով
յարըս
չէ
գալի:
Գիր
գրեցի
գոզալ
յարին
-
«յիս
քու
մե
ղուլն
իմե,
ասի,
«Գլխիտ
շուռ
գամ
փարվանի
պես,
ղարիբ
բլբուլ
իմե,
ասի,
«Բախչումըտ
շատ
կուլի
ծաղիկ,
ամա
յիս
գուլն
իմե,
ասի.
Ջանք
դրեցի,
բաղ
գցեցի`
թազա
բարըս
չէ
գալի:
Հաքած
կանանչ,
կապուտ,
կարմիր
«յիս
ուրիշ
ռանգ
իմե,
կոսե.
Իլահի-մուխամմազ
կոնե
«մե
ուրիշ
հանգ
իմե,
կոսե.
Կոծե
սանթուր
ու
քամանչա
«պատվական
չանգ
իմե,
կոսե.
Մե
դժար
ճամփի
ռաստ
էկած,
սազա
բարըս
չէ
գալի:
Էշխով
լի
վըրան
է
խըփի`
աշուղներու
բանդն
է
սա.
Ինձի
վառիլ,
խորովիլ
է,
հալբաթ
յարի
անդն
էս
ա.
Բառը
քաղցր,
լիզուն
շաքար,
ի՞նչ
աննման
ղանդ
տեսա.
Պռունգներուն
միղր
քսած,
մազա
բարըս
չէ
գալի:
Զարմըտ
գիդիմ,
յա'ր,
ծնվիլ
իս
հուրի-փերի
մորեմեն.
Մատիտ
օսկե
մատնիք
դրած,
ձեռըտ
կարմիր`
խինեմեն.
Չանգլու
փիրի
էս
տվածով
եկ,
խոսինք
աշխարեմեն,
Սայաթ-Նովեն
վունց
ա~խ
չանե`
գոզալ
յարըս
չէ
գալի:
Էս
իլահին
Արութինի
[ասած
է]: