18
 
   
    Անդուռ, 
   
    անհիրթ 
   
    մե 
   
    հուջրա 
   
    է 
   
    միր 
   
    հոքին,
   
    Միչինը 
   
    յա 
   
    ջավահիր 
   
    է, 
   
    յա 
   
    դանա.
   
    Անգետ 
   
    մարթը 
   
    չի 
   
    հասկանա 
   
    կու 
   
    կոտրե`
   
    Լալ 
   
    մի 
   
    ծախի` 
   
    ովոր 
   
    ղադրը 
   
    չիմանա:
 
   
    Փառք 
   
    տուր 
   
    հազար 
   
    ու 
   
    մե 
   
    անուն 
   
    հազրաթին`
   
    Գահի 
   
    դուռը 
   
    բանա, 
   
    ղսմաթ 
   
    վեր 
   
    թափի.
   
    Հալալ 
   
    հերը 
   
    վունց 
   
    կու 
   
    մորթե 
   
    զուրիաթին,
   
    Վուրթին 
   
    միռնի, 
   
    յիփ 
   
    սուք 
   
    կոնե 
   
    յադ 
   
    անան:
 
   
    Էս 
   
    անցավուր 
   
    միր 
   
    աշխարը 
   
    չէ 
   
    կշռած,
   
    Աշղութենի 
   
    քաշը 
   
    կշիռք 
   
    չէ 
   
    քաշած.
   
    Փիր-ուստադի 
   
    ղահրը 
   
    ովոր 
   
    չէ 
   
    քաշած,
   
    Չուրք 
   
    վուտանի 
   
    յա 
   
    մե 
   
    հորթ 
   
    է, 
   
    յա 
   
    դանա:
 
   
    Տերն 
   
    ըստիղծից 
   
    արար-աշխար, 
   
    կինք 
   
    ու 
   
    մահ.
   
    Փակ 
   
    աչկիրով 
   
    բեյթիրըս 
   
    չին 
   
    հասկանա.
   
    Սայաթ-Նովու 
   
    հոր 
   
    վաթանից 
   
    հարց 
   
    կու 
   
    տան,
   
    Ասում 
   
    է, 
   
    վուր 
   
    Հալաբն 
   
    է, 
   
    յա 
   
    Ադանան:
 
    
     Թեջնիս: