45
 
   
    Քանդվում 
   
    է 
   
    հոքուս 
   
    աշխարը,
   
    Մինչի 
   
    յարըս 
   
    ման 
   
    չի 
   
    գալի.
   
    Մե 
   
    հատ 
   
    է 
   
    յարիս 
   
    թահարը,
   
    Սի'րելիս, 
   
    մինչի 
   
    նաղաշ 
   
    չնկարի, 
   
    չնկարի, 
   
    չնկարի:
 
   
    Յարըս 
   
    գոզալներու 
   
    թագն 
   
    է.
   
    Ակներու 
   
    մեչ 
   
    անգին 
   
    ակն 
   
    է.
   
    Շարբաթն 
   
    էլ 
   
    ինձ 
   
    ամա 
   
    դառն 
   
    է,
   
    Սի'րելիս, 
   
    թե 
   
    համփուրիտ 
   
    հիդ 
   
    չիմ 
   
    առի, 
   
    հիդ 
   
    չիմ 
   
    առի:
 
   
    Էշխետ 
   
    հարփած 
   
    չիմ 
   
    դինջանա,
   
    Վարթ 
   
    պատկիրքետ 
   
    չիմ 
   
    կշտանա.
   
    Մեջլիսներեն 
   
    չիմ 
   
    հիռանա,
   
    Սի'րելիս, 
   
    քեփն 
   
    ինչքան 
   
    էլ 
   
    վուր 
   
    էրկարի, 
   
    վուր 
   
    էրկարի:
 
   
    Գինըտ 
   
    շահիրն 
   
    էլ 
   
    չին 
   
    ճարի.
   
    Էշխեմետ 
   
    յիս 
   
    չիմ 
   
    բեզարի,
   
    Սուսան 
   
    մազըտ 
   
    հուս 
   
    չի 
   
    արվի,
   
    Սի'րելիս, 
   
    մինչի 
   
    զարըն 
   
    չ՚զարթարի, 
   
    չ՚զարթարի:
 
   
    Զուլփով 
   
    ուշկըս 
   
    դուն 
   
    չիս 
   
    խըլի,
   
    Թե 
   
    վարթըտ 
   
    սըրտիս 
   
    չը 
   
    ծըլի.
   
    Յա'ր, 
   
    ունքիրըտ 
   
    բաց 
   
    չին 
   
    ըլի,
   
    Սայաթ-Նովեն 
   
    թե 
   
    չնայի, 
   
    թե 
   
    չնայի, 
   
    թե 
   
    չնայի:
 
    
     (1758)
    
     Էս 
    
     երկուսն 
    
     էլ 
    
     մեջլիսի 
    
     ռովանի-թասլիբ 
    
     է` 
    
     մի 
    
     եղանակով. 
    
     Արութինի 
    
     ասած 
    
     է, 
    
     հունիսի 
    
     10-ին, 
    
     քրոնիկոնի 
    
     446-ին: