Տարեգիրք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Իսկ ի թուին ՈԾԵ [655=1206] մեռաւ բրինծն Անտիոքայ Պեմունտն, եւ նստաւ ի տեղի նորա որդին իւր որ էր միականի, եւ էր կոմս Տրապօլսոյ. եւ առաքեաց առ նա թագաւորն Լեւոն եւ եցոյց զգիր պայմանի հօրն իւրոյ զոր արարեալ էր թագաւորին վասն ժառանգութեան տղայի աւագ որդւոյն իւրոյ, զոր գրեցաք. եւ նա ոչ առ յանձն ընդունել զգիր պայմանին եւ ոչ կամեցաւ կալ յիրաւունս։ Եւ դարձեալ առաքեաց թագաւորն եւ եցոյց պատրիարգին Անտիոքայ զնոյն գիր եւ զիրաւունս իւր, եւ պատրիարգն վկայեաց իրաւանց թագաւորին, այլ կոմսն ոչ առ յանձն։ Եւ արար պատրիարգն զնա ընդ բանիւ, եւ հրամայեաց ոչ հարկանել զանգակ յԱնտիոք եւ ոչ մատուցանել պատարագ, եւ ոչ թաղել մեռեալ, եւ նա ոչ /146բ/ հաւանեցաւ։ Ապա յետ ամենայնի յանդգնեալ մխեաց զձեռն իւր ի պատրիարգն եւ եդ յարգելանս, եւ նեղէր սովով եւ ծարաւով, եւ առաքէր առ նա եւ ասէր՝ վկայեա՛ վասն իմ որ ես եմ իրաւամբ տէր Անտիոքայ, զի ազատեալ ապրեսցիս. եւ նա ոչ առ յանձն ամենեւին մինչեւ մեռաւ յարգելանսն ի սովոյ եւ ի ծարաւոյ, եւ ոչ խօսեցաւ սուտ։ Եւ յայնմհետէ եղեւ խռովութիւն մեծ ընդ թագաւորն եւ ընդ բրինծն։