Տարեգիրք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Ի թուին ՇԽԷ [547=1098] Սուքման ամիրայն, որդի Արդուխին, այր քաջ եւ պատերազմող, ժողովեաց զզօրս Մօսլայ եւ Բաբելոնի իբրեւ /65բ/ Գ բիւր եւ եկն ի վերայ քրիստոնէից. եւ յայնժամ քաջն Գունդուֆրի ԷՌ [7000] ձիաւորով պատերազմեցաւ ընդ նոսա ի սահմանս Հալպայ եւ յաղթեաց Աստուծով, եւ նիզակաւ իւրով պրկեաց զտէրն Դամասկոսի զՏուշտիկին, եւ զզօրս նոցա արար փախստական, եւ կոտորեաց զնոսա անխնայ, եւ զամենայն ինչս նոցա էառ եւ եկն ի բանակն։ Իսկ զօրքն քրիստոնէից յաղագս բազմութեանն նեղէին ի կերակրոյ, եւ իշխանքն Հայոց որ ունէին զլեառն Տաւրոսի, Կոստանդին որդի Ռուբինի, եւ Բազունի, եւ Օշինն, զպէտս կերակրոց նոցա հանապազ առաքէին. նոյնպէս եւ վանօրեայք Սեաւ Լերինն եւ ամենայն ազգ հաւատացելոց կարեկցէին նոցա եւ սէր ցուցանէին առ նոսա։ Ապա անկանէր ի նոսա հիւանդութիւն եւ մահ, եւ գրեթէ ի հնգէն ա-ն պակասեաց ի նոցանէ։ Ի սոյն ամի դարձեալ երեւեցաւ աստղն գիսաւոր, եւ եղեւ /66ա/ զարմանալի նշան յերկինս որպէս թէ երեսք երկնից հրով բորբոքեցաւ, սոսկալի տեսողաց, ի գոյն կարմրութեան պարզոյ։