/79ա/
Ի
թուին
ՇԾԴ
[554=1105]
զօրաժողով
արար
կոմսն
Ուռհայոյ
Պաղտինն
եւ
Ճօսլինն,
եւ
Պեմունդն
Անտիոքայ,
զամենայն
զօրս
քրիստոնէից,
եւ
գնացին
ի
վերայ
Խառնայ
եւ
նեղէին
պատերազմաւ։
Եւ
ոմն
անօրէն
ի
Ֆրանգաց,
առեալ
հաց
եւ
բացեալ
զմէջն՝
աղբեաց
ի
նմա,
եւ
տարեալ
եդ
ի
դուռն
քաղաքին,
եւ
մի
ոմն
ի
քաղաքացեացն
յարձակեցաւ
եւ
էառ
զհացն
յուտել.
իբրեւ
ետես
զզազրալի
գործն
եւ
պատմեաց
քաղաքացեացն,
ասեն
արք
իմաստունքք,
ոչ
ներէ
իրաւունքն
Աստուծոյ
այսպիսի
անօրէնութեան
գործոյ,
եւ
ոչ
տայ
Աստուած
յաղթութիւն
նոցա
վասն
այսպիսի
անարժան
գործոյ։
Եւ
յայնժամ
գային
զօրք
Պարսից
ի
վերայ
նոցա,
ամիրայն
Մօսլայ
Ճկրմիշն,
եւ
Սուքման
որդի
Արդուխին։
Եւ
իշխանքն
Ֆրանգաց
գնացին
ընդդէմ
նոցա
Բ
աւուր
ճանապարհ
հեռի
ի
քաղաքէն,
ի
տեղի
ինչ
որ
կոչի
Օշնուտ։
Եւ
կոմսն
Ուռհայոյ
եւ
Ճօսլինն
հպարտացեալ
ընդ
միտս՝
զՊեմու/79բ/նդն
յառաջեցին,
զի
ինքեանք
պատերազմեալք
յառաջագոյն
առցեն
զանուն
յաղթութեան։
Եւ
ի
պատահելն
միմեանց՝
յաղթեցին
զօրքն
Պարսից,
եւ
արարին
զՖրանգն
փախստական,
եւ
յոյժ
կոտորեցին,
եւ
զՊաղտինն
եւ
զՃօսլինն
գերի
վարեցին.
եւ
տարան
զՊաղտինն
ի
Մօսլ,
եւ
զՃօսլինն
ի
Հարսնքէֆ.
եւ
եղեւ
մեծ
կոտորած
յաւուրսն
յայնոսիկ։
Իսկ
Պեմունդն
եւ
Տանկրին
փախեան
զօրօքն
եւ
գնացին
յԱնտիոք.
եւ
եղեւ
սուգ
մեծ
յամենայն
տեղիս
քրիստոնէից
վասն
նոցա։
Եւ
Պեմունդն
խորհեցաւ
գնալ
յաշխարհն
Ֆրանգաց
առնուլ
հեծեալ
եւ
դառնալ.
եւ
ետ
զԱնտիոք
եւ
զՈւռհա
ի
Տանգրի
քուրորդին
իւր
եւ
գնաց։
Եւ
յորժամ
եհաս
ի
Ֆրանգք,
կին
ոմն
մեծազգի,
կոմս
կին,
տէր
աշխարհի
միոյ,
բռնադատէր
զՊեմունդն
առնուլ
զնա
կին
եւ
զաշխարհն
եւ
զհեծեալն,
եւ
նա
ոչ
առ/80ա/նոյր
յանձն,
ասելով,
երդուեալ
եմ
զի
առցեմ
հեծեալ
եւ
դառնամ
յօգնականութիւն
քրիստոնէից.
եւ
կինն
նեղէր
զնա։
Եւ
իբրեւ
ոչ
հաւանէր՝
ըմբռնեալ
զնա
կնոջն
եւ
երկաթի
կապանօք
եդ
ի
բանտի,
եւ
ապա
էառ
զնա
եւ
ծնաւ
Բ
որդի։
Եւ
զկնի
Ե
ամաց
մեռաւ
Պեմունդն,
եւ
ոչ
եկն
յայսկոյս։
Ի
սոյն
ամի
մեռաւ
Դանիշմանն
մեծ
ամիրայն,
որ
էր
յազգէ
քրիստոնէից,
եւ
էր
այր
բարի
եւ
շինող
աշխարհի
եւ
սիրող
հաւատացելոց,
եւ
մնաց
իւր
ԺԳ
որդի։
Եւ
եղեւ
Մելիք
Խազի
աւագ
որդին,
եւ
զայլ
եղբարսն
սպանանէր
գազանաբար։
Ի
սոյն
ամի
մեռաւ
Սուքման
որդի
Արդուխին,
որ
ունէր
յառաջ
զԵրուսաղէմ,
որոյ
նշանն
յայտնի
էր
ի
սուրբ
Յարութիւնն.
զի
Գ
նետ
հարեալ
կան
ի
ձեղունս
եկեղեցւոյն։
Եւ
որդի
նորա
Սուքմանն
եղեւ
չար
եւ
արիւնահեղ.
սորա
ժողովեալ
զօրս
բազումս՝
յօգնականութիւն
գայր
Տրապօլսոյ,
եւ
ի
ճանապարհին
սատակեցաւ,
եւ
զօրքն
իւր
փախ/80բ/ստական
գնացին
յաշխարհն
իւրեանց
ի
Պարսիկք։
Ի
սոյն
ամի
մեռաւ
սուլտանն
Պարսից
Պակիարուխն,
որդի
Մելիք
Շահին,
եւ
նստաւ
յաթոռ
նորա
Տափար
եղբայր
նորա։
Ի
սոյն
ամի
առաւ
Մարաշ
ի
Յունաց,
զի
իշխանաց
իշխանն
Թաթուլ
ետ
զՄարաշ
ի
Ճօսլինն,
եւ
զպատկեր
Աստուածածնին
ծախեաց
ընդ
բազում
ոսկւոյ
մեծի
իշխանին
Թորոսի,
որդւոյ
Կոստանդեայ,
որդւոյ
Ռուբինի,
եւ
ինքն
գնաց
ի
Կոստանդինուպօլիս.
եւ
զպատկեր
սուրբ
Աստուածածնին
բերին
ի
սուրբ
ուխտն
Արքակաղնին։
