ՎԵՐՅԻՇՈՒՄ
Այս
գիշեր,
Բիւր-բիւր
աստղով
երկնքին
տակ,
Ահա
նորէն,
Ծունկի
եկած,
ճակատս
յանձնած
ծառի
մը
գութին,
Իրե՛ն
է
որ
կը
մտածեմ…
Այսպէս
ծառի
մը
տակ
էր
նորէն,
Որ,
այն
գիշեր,
Նորէն
այսպէս
բիւր-բիւր
աստղով
երկնքին
տակ,
Ծունկի
եկած,
ճակատս
յանձնած
հեւքոտ
կուրծքին՝
Ճերմակ
վարդէ
հիւսուած
հոգին
համբուրեցի
Ու
լացի…