Աւան
սորա
2
օթեւանօք
հեռի
է
՚ի
յԱյնթապու
յարեւմուտս
հիւսիսոյ
նորա.
բնակել
է
՚ի
տաճկաց
եւ
՚ի
հայոց.
ունի
մզկիթս
եւ
շուկայս.
անցանէ
առ
նովաւ
Սավրուն
գետակ,
որ
թէպէտ
չէ
խորին,
այլ
լայն
է
եւ
սաստիկ
սրընթաց
մանաւանդ
յառատանալն:
Շուրջանակի
ունի
պարտէզս
եւ
այգիս,
որոց
խաղողն
է
սքանչելի.
զի
արտաքոյ
կարգի
իբրեւ
հրէշ
իմն
է
տեսանել
՚ի
տեսակս
խաղողոյ
սակս
մեծութեան.
որոյ
չամիչ
գնայ
մինչ
՚ի
յարքունիս:
Գլխաւոր
վաճառ
Պէհէսնոյ
է
տախտակ
եւ
գերան.
զի
մօտ
իւր
ունի
անտառս
մեծամեծս.
ուռֆայեցիք
աստի
դնեն
ընդ
մեծի
մասին
ատաղձ
՚ի
պէտս
շինուածոց
իւրեանց:
Խարապչար
օվասի,
որ
թարգմանի
դաշտ
աւերեալ
քաղաքի.
զի
խարապ
նշանակէ
աւերել.
իսկ
չոր
թուրքերէն
քէք.
որ
է
աղճատեալն
Շէհր
բառին
պարսից:
Մերձ
է
այս
դաշտ
՚ի
Պէհէսնի,
յորում
ամի
ժողովին
րիվշան
քուրդք
՚ի
տալ
զտուրս
իւրեանց
յարքունիս:
Տէրպէնտէյ
միմէր:
Գիւղ
առ
գետակաւ
որ
զեղու
՚ի
լճակն
անդաքիոյ
յարեւմուտս
հարաւոյ
Պէհէսնոյ,
զոր
միով
օթեւանաւ
յարեւելս
Սէր
Քէնտքէարի
դնէ
Քեաթիպ
չէլէպին.
լինին
անդանոր
մեծամեծ
մայրի
ծառք
սանեվպրի:
՚Ի
Փոքր
Հայս
թուի
անկանիլ
եւ
այն
կապանն
որ
է
առ
Պէլանաւ
՚ի
ճանապարհին
գնալոյ
յԱնդաքիէ
եւ
՚ի
Հալէպ.
եւ
է
կիրճ
երկայնաձիգ
հատել
կռանօք
յապառաժի.
՚ի
նմա
գտանին
աւերակք
ստուար
պարսպ.
որք
թուին
լինել
մնացորդ
դրան.
այս
է
մի
յանձուկ
կապանացն
որք
հանեն
՚ի
Կիլիկիա.
ուստի
եւ
նախնիք
կոչեն
Դուռն
ասորւոց.
եւ
Դուռն
կիլիկիոյ.
որպէս
եւ
գրէ
Պիշնիկ
՚ի
նահանգին
Հալպայ:
Զերկուս
դրունս
ելանելոյ
Ասորւոց`
Խորենացին
ընդ
որպէս
եւ
ընդ
միում
ձեռագրէ
դնէ
՚ի
Փոքր
Հայս: