1
Ամեն
սազի
մեչըն
գոված
դուն
թամամ
տա'սն
իս,
քամանչա',
Նաքազ
մարթն
քիզ
չի
տեսնի,
դուն
նըրա
պա'սն
իս,
քամանչա',
Ղա'ստ
արա`
է'լ
լավ
օրերու
էդիվըն
հասնիս,
քամանչա'.
Քիզ
ինձնից
ո՞վ
կանա
խըլի,
աշուղի
բա'սն
իս,
քամանչա':
Անգաճըտ
էրծաթեն
պիտի,
գըլուխըտ
ջավահիր
քարած,
Կութըտ
շիրմայեմեն
պիտի,
փուրըտ
սադափով
նաղշ
արած,
Սիմըտ
օսկեն
քաշած
պիտի,
էրկաթըտ
փանջարա
արած.
Օչով
ղիմեթըտ
չի
գիդի-լալ
ու
ալմասն
իս,
քամանչա':
Ճիպուտըտ
վարաղնած
պիտի`
թահր
ունենա
հազար
ռանգով.
Ձարըտ
ռաշի
կուդեն
պիտի,
վուր
դուն
խոսիս
քաղցըր
հանգով.
Շատին
զարթուն
կու
լուսացնիս,
շատին
կու
քընեցնիս
բանգով`
Անուշահամ
գինով
լիքըն
դուն
օսկե
թասն
իս,
քամանչա':
Ածողիտ
էրկու
կու
շինիս.
առաչ
չայի,
ղափա
գուզիս,
Կու
մեձըրվիս
այվընումըն,
պարապ
վախտի
րափա
գուզիս,
Յիփ
վեր
գու
քաս`
մեջլիսումըն
քաղցըր
զող
ու
սափա
գուզիս.
Բոլորքըտ
գոզալնիր
շարած
մեջլիսի
կեսն
իս,
քամանչա':
Շատ
տըխուր
սիրտ
կու
խնդացնիս,
կու
կըտրիս
հիվընդի
դողըն.
Յիփ
քաղցըր
ձայնըտ
վիր
կոնիս,
բաց
կուլի
հիդըտ
խաղողըն.
Խալխին
էս
իլթիմազն
արա`
ասին.
«ապրի
քու
ածողընե.
Քանի
սաղ
է
Սայաթ
-
Նովեն,
շա'տ
բան
կու
տեսնիս,
քամանչա':
(1759)
Էսպես
Արութինի
ասած.
քրոնիկոնի
447-ին: