Տաղեր

17

Դուն էն հուրին իս, վուր գեմի կու զավթե,
Չունքի ինձ զավթեցիր խափով, նազանի.
Արիվիլք, արիվմուտ, հարավ ու հյուսիս
Չը կա քիզի նըման` չափով, նազանի:

Շատ մարթ քու էշխեմեն կու դառնա յիզիդ.
Արի մե ռահմ արա, լա'վ կացի միզիդ.
Գուզիմ թե համաշա դամ անիմ քիզիդ`
Սանթուրով, քամանչով, դափով, նազանի:

Դարդիրըս շատացավ` ասիլ իմ ուզում.
Աչկեմես արտասունք հուսիլ իմ ուզում.
Համաշա, յա'ր, քիզիդ խոսիլ իմ ուզում.
Սիրտըս չէ կըշտանում գափով, նազանի:

Հայալու իս` ադաբ ունիս, ար ունիս.
Ձիռիտ դաստա կապած սուսանբար ունիս.
Տուր ինձի սըպանե` իխտիար ունիս.
Հենչաք ըլի` կենաս բափով, նազանի:

Սայաթ-Նովեն ասաց` արզ անիմ Խանին.
Ղաբուլ ունիմ` քու խաթրու ինձ սըպանին.
Հենչաք ըլի, յա'ր, գաս իմ գերեզմանին, -
Ածիս խողըն վըրես ափով, նազանի: