20
 
   
    Շատ 
   
    մարթ 
   
    կոսե` 
   
    յիս 
   
    յարիմեն 
   
    հասրաթ 
   
    իմ`
   
    Լեյլի-Մեջլումն 
   
    էլ 
   
    չի 
   
    էլի 
   
    էս 
   
    հալով.
   
    Մարթ 
   
    պիտի 
   
    համաշա 
   
    բերանըտ 
   
    տընդղե`
   
    Խոսկ 
   
    իս 
   
    ասում 
   
    առակավուր-մասալով:
 
   
    Լիզուտ 
   
    քաղցր 
   
    ունիս` 
   
    շաքար 
   
    ու 
   
    շարթին.
   
    Մազիրըտ 
   
    ռեհան 
   
    է 
   
    փաթըթած 
   
    վարթին.
   
    Քի 
   
    զարթարած 
   
    տեսնիմ 
   
    հիդ 
   
    ծաղկազարթին`
   
    Հաքիլ 
   
    ըլիս 
   
    զար-զարբաբըն` 
   
    խաս 
   
    ալով:
 
   
    Յա' 
   
    ինձի 
   
    կորցըրեք, 
   
    յա 
   
    մե 
   
    բան 
   
    արեք,
   
    Խփեցեք 
   
    մե 
   
    տիղըս, 
   
    մե 
   
    նշան 
   
    արեք,
   
    Թեգուզ 
   
    էստու 
   
    համա 
   
    քարասպան 
   
    արեք`
   
    Չի'մ 
   
    կըշտանում 
   
    գոզալի 
   
    հիդ 
   
    խոսալով:
 
   
    Աջաբ 
   
    վո՞ւնց 
   
    դիմանամ 
   
    յիս 
   
    էսչափ 
   
    դարին,
   
    Աչկեմես 
   
    արտասունք 
   
    դուս 
   
    գու 
   
    քա` 
   
    արին,
   
    Օրըն 
   
    իր 
   
    շափաթով 
   
    կարոտ 
   
    իմ 
   
    յարին,
   
    Վունցոր 
   
    ղարիբ 
   
    բըլբուլ` 
   
    վարթին 
   
    տիսալով:
 
   
    Խիլքըս 
   
    տարավ` 
   
    ջադուքարին 
   
    չի'մ 
   
    տեսի.
   
    Բեմուրվաթին, 
   
    բեիղրարին, 
   
    չի'մ 
   
    տեսի.
   
    Սայաթ-Նովեն 
   
    ասաց` 
   
    յարին 
   
    չի'մ 
   
    տեսի,
   
    Ման 
   
    իմ 
   
    գալի 
   
    արտասունքըս 
   
    հուսալով:
 
    
     Էսպէս 
    
     վարսաղ. 
    
     Արութինի 
    
     ասած-մե 
    
     սիրունի 
    
     վրա: