48
  
 
   
    Փահրադըն 
   
    միռած, 
   
    Շիրինն 
   
    ասաց` 
   
    ղարեն 
   
    էրված 
   
    իմ.
   
    Քաշվիլ 
   
    է 
   
    վարթըն, 
   
    մոդ 
   
    չի 
   
    թողնում, 
   
    խարեն 
   
    էրված 
   
    իմ.
   
    Բըլբուլըն 
   
    ասաց` 
   
    «վարթիս 
   
    խաթրի 
   
    քարեն 
   
    էրված 
   
    իմե.
   
    Տասնումեկ 
   
    ամիս 
   
    մունջ 
   
    իմ 
   
    կացի` 
   
    տարեն 
   
    էրված 
   
    իմ.
   
    Աստված 
   
    կու 
   
    սիրիս, 
   
    զար 
   
    մի 
   
    հաքնի, 
   
    զարեն 
   
    էրված 
   
    իմ,
   
    Մեջլումի 
   
    նըման 
   
    ման 
   
    իմ 
   
    գալի, 
   
    յարեն 
   
    էրված 
   
    իմ:
  
 
   
    Չըկա 
   
    փաչահի 
   
    խազինումըն 
   
    մալ 
   
    քիզի 
   
    լայիղ.
   
    Հալա 
   
    չին 
   
    գորձի 
   
    Քիրմանումըն 
   
    շալ 
   
    քիզի 
   
    լայիղ.
   
    Օսկե 
   
    մատնումըտ 
   
    [դուն] 
   
    դըրիլ 
   
    իս 
   
    լալ 
   
    քիզի 
   
    լայիղ.
   
    Հաքիլ 
   
    իս 
   
    ատլաս, 
   
    ռանգըն 
   
    գուլգազ 
   
    - 
   
    ալ 
   
    քիզի 
   
    լայիղ.
   
    Աստված 
   
    կու 
   
    սիրիս, 
   
    զար 
   
    մի 
   
    հաքնի, 
   
    զարեն 
   
    էրված 
   
    իմ,
   
    Մեջլումի 
   
    նըման 
   
    ման 
   
    իմ 
   
    գալի, 
   
    յարեն 
   
    էրված 
   
    իմ:
  
 
   
    Խոսկիրըտ 
   
    քախցըր, 
   
    լիզուտ 
   
    շաքար 
   
    - 
   
    շարթի 
   
    միչումըն.
   
    Գարունքվան 
   
    ծաղիկ, 
   
    բաց 
   
    իս 
   
    էլի 
   
    մարտի 
   
    միչումըն.
   
    Մազիրըտ 
   
    ռեհան, 
   
    փաթըթված 
   
    է 
   
    վարթի 
   
    միչումըն`
   
    Կանաչ 
   
    տերեվեն 
   
    նամ 
   
    չի 
   
    կաթի 
   
    զարթի 
   
    միչումըն.
   
    Աստված 
   
    կու 
   
    սիրիս, 
   
    զար 
   
    մի 
   
    հաքնի, 
   
    զարեն 
   
    էրված 
   
    իմ,
   
    Մեջլումի 
   
    նըման 
   
    ման 
   
    իմ 
   
    գալի, 
   
    յարեն 
   
    էրված 
   
    իմ:
  
 
   
    Սայաթ-Նովեն 
   
    իմ, 
   
    էնդուր 
   
    գու 
   
    լամ, 
   
    դարդիրըս 
   
    արբա'բ.
   
    Մազիրըտ 
   
    ռեհան, 
   
    կըլապիտոն, 
   
    հուսիրըտ 
   
    շարբաբ.
   
    Բարակ 
   
    ղամաթիտ 
   
    խիստ 
   
    սազ 
   
    գու 
   
    քա 
   
    դիբա 
   
    ու 
   
    շարբաբ.
. . . . . . . . .
   
    Աստված 
   
    կու 
   
    սիրիս, 
   
    զար 
   
    մի 
   
    հաքնի, 
   
    զարեն 
   
    էրված 
   
    իմ,
   
    Մեջլումի 
   
    նըման 
   
    ման 
   
    իմ 
   
    գալի, 
   
    յարեն 
   
    էրված 
   
    իմ:
  
 
   
    Էս 
   
    մուստազաթի 
   
    (ավելի 
   
    ճիշտ` 
   
    մուսադդասի) 
   
    հանգով, 
   
    է. 
   
    շատ 
   
    լավն 
   
    է. 
   
    Սայաթ 
   
    Նովայ 
   
    յի 
   
    ասած 
   
    (Օհանի 
   
    ծանօթ.
   
    ):