Տաղեր

28

Դրախտեն էլած մե աննըման վարթ իս դուն.
Գուզիմ սուփրիտ վըրա ըլիմ մազա յիս.
Չինար բոյով, տիսքով, կինքի զարթ իս դուն,
Էն ի՞նչն է, վուր մաշից, շինից վազնը քիզ:

Ի՞նչ պատահից, ինչի՞ պիտի տըխուր լաս.
Ի՞նչ կուլի վուր քու ավհալից մե լուր տաս.
Էրնեկ օրից մե օր հիշիս, ինձ հյուր գաս,
Ճամփիտ փիանդազ դառնամ, վուր սազա քիզ:

Աչկիրըտ ին ալմասնիր` յաղութումըն,
Շուխկ ին տալի, ունքիրուտ տակ, մութումըն.
Դուն ակնակապ ջիղա` օսկե ղութումըն,
Վայիլ է սիրմա-արծաթե ռազա քիզ:

Քիզ դուրեկան կաքավի սասն ըլէի.
Ձիռիտ բըռնած բըրոլե թասն ըլէի.
Ախըր ամեն բանով դուն կաս գովելի.
Արծիվ տիղըտ ինչը շինից բազա քիզ:

Էշխըտ վառից, նուր կըրակի տիղ չունիմ.
Աղաչում իմ, ուրիշ ճար ու դիղ չունիմ.
Սայաթ-Նովեն կոսե` վուչ մե միղ չունիմ,
Հերիք էրիս ու տաս էդքան ջազա միզ: