19
 
   
    Կինքըս 
   
    մընաց 
   
    դարդ 
   
    ու 
   
    ցավի 
   
    ճանգումըն,
   
    Սիրտըն 
   
    էլ 
   
    անվիրչ 
   
    գուզե 
   
    սուր, 
   
    Սա'յաթ-Նովա,
   
    Աչկեմես 
   
    չէ 
   
    պակսում 
   
    ալ-արտասունքըն,
   
    Մեկը 
   
    չասից 
   
    «մընա 
   
    լուռե, 
   
    Սա'յաթ-Նովա:
 
   
    Մատաղ 
   
    ըլիմ 
   
    ամոթ 
   
    արին 
   
    ինձ 
   
    տրված.
   
    Նասիմի 
   
    պես 
   
    իմ 
   
    մորթուս 
   
    մեջ 
   
    լքցրված.
   
    Դե 
   
    վուր 
   
    նավըտ 
   
    խոր 
   
    ծովին 
   
    ես 
   
    հասցրած,
   
    Ղաստ 
   
    արա, 
   
    չը 
   
    լցվե 
   
    ջուր, 
   
    Սայաթ 
   
    Նովայ :
 
   
    Խիվ 
   
    սի'րտ, 
   
    անմիղ 
   
    դարդ 
   
    ու 
   
    ղամին 
   
    ընգար 
   
    դուն.
   
    Փարվանի 
   
    պես 
   
    վառած 
   
    շամին 
   
    ընգար 
   
    դուն.
   
    Վուրսնուրթի 
   
    պես 
   
    դե 
   
    վուր 
   
    սարիրն 
   
    ընգար 
   
    դուն,
   
    Մարալ 
   
    տեսնիս, 
   
    նիտով 
   
    տուր, 
   
    Սա'յաթ-Նովա:
 
   
    Այիփըն 
   
    ու 
   
    բիմըն 
   
    անգիր 
   
    սովրեցիր,
   
    Քու 
   
    գոզալին 
   
    սազական 
   
    զառ 
   
    գործեցիր.
   
    Կորցըրեցիր 
   
    յարըտ` 
   
    խիլքից 
   
    զրգվեցիր,
   
    Էլի 
   
    փառք 
   
    տուր 
   
    Աստըծուն, 
   
    Սա'յաթ-Նովա:
 
   
    Անմահական 
   
    ջուրն 
   
    ինձ 
   
    ջամում 
   
    տըվեցիր,
   
    Հուր 
   
    ու 
   
    կըրակ 
   
    քուրես 
   
    քամուն 
   
    տըվեցիր.
   
    Յարսուն 
   
    տարվա 
   
    կինքըտ 
   
    մահուն 
   
    տըվեցիր,
   
    Խիլքըտ 
   
    գլխիտ 
   
    պահիր 
   
    դուն, 
   
    Սա'յաթ-Նովա:
 
    
     Էս 
    
     թեջնիս 
    
     է: