19
Կինքըս
մընաց
դարդ
ու
ցավի
ճանգումըն,
Սիրտըն
էլ
անվիրչ
գուզե
սուր,
Սա'յաթ-Նովա,
Աչկեմես
չէ
պակսում
ալ-արտասունքըն,
Մեկը
չասից
«մընա
լուռե,
Սա'յաթ-Նովա:
Մատաղ
ըլիմ
ամոթ
արին
ինձ
տրված.
Նասիմի
պես
իմ
մորթուս
մեջ
լքցրված.
Դե
վուր
նավըտ
խոր
ծովին
ես
հասցրած,
Ղաստ
արա,
չը
լցվե
ջուր,
Սայաթ
Նովայ :
Խիվ
սի'րտ,
անմիղ
դարդ
ու
ղամին
ընգար
դուն.
Փարվանի
պես
վառած
շամին
ընգար
դուն.
Վուրսնուրթի
պես
դե
վուր
սարիրն
ընգար
դուն,
Մարալ
տեսնիս,
նիտով
տուր,
Սա'յաթ-Նովա:
Այիփըն
ու
բիմըն
անգիր
սովրեցիր,
Քու
գոզալին
սազական
զառ
գործեցիր.
Կորցըրեցիր
յարըտ`
խիլքից
զրգվեցիր,
Էլի
փառք
տուր
Աստըծուն,
Սա'յաթ-Նովա:
Անմահական
ջուրն
ինձ
ջամում
տըվեցիր,
Հուր
ու
կըրակ
քուրես
քամուն
տըվեցիր.
Յարսուն
տարվա
կինքըտ
մահուն
տըվեցիր,
Խիլքըտ
գլխիտ
պահիր
դուն,
Սա'յաթ-Նովա:
Էս
թեջնիս
է: