49
Վարպետներու
հայտնի
խոսկը
Հըրասան
է`
փիրի
գրած,
Մե
մեկ
քաշած
հադիդադից,
Օսկե
թիլի
նըման
շարած.
Առանց
ընգիր
էս
աշխարում
Աչկըտ
կուլի
լիքը
արուն.
Ակռեքըն
վուր
կա
բերանում.
Զուր
չին
ասի
ջանի
ջաղաց:
Լաց
լիմ
մենակ
օրի
համա.
Ման
գամ
սիրդաշ-յարի
համա.
Լավ
ընգիրն
ընգիրի
համա
Դարդի
դարման-ճար
է
էլած:
Մե
տիղում
վուր
ջալալ
ըլի,
Կախտե`
հազար
դալալ
ըլի.
Մարթս
թե
վուր
հալալ
ըլի,
Կալից
կառնե
միշտ
օրահաց:
Աղոթրանին
ով
ուշ
նայե,
Չի
ազատվի
ախ
ու
վայեն.
Սայաթ-Նովեն
ինքը
հայ
է,
Իր
հավատքին
ամուր
կանգնած:
1758
Էսպես
Արութինի
(ասած)
դուբեյթ: