62
 
   
    Նոր 
   
    խոջաներ, 
   
    ձըրի 
   
    մալ 
   
    տան, 
   
    չառնիք 
   
    դուք,
   
    Ով 
   
    վուր 
   
    տեսնե, 
   
    կոսե 
   
    փահլեւա'ն 
   
    ձիզի.
   
    Կինը 
   
    չի 
   
    դիմանա` 
   
    գաղտնիք 
   
    չասիք 
   
    դուք,
   
    Յիս 
   
    կու 
   
    միռնիմ, 
   
    սա 
   
    մընա 
   
    նըշան 
   
    ձիզի:
 
   
    Դե 
   
    վուր 
   
    փիրի 
   
    տվածովն 
   
    իմ 
   
    անվանի,
   
    Անգաճ 
   
    արեք, 
   
    խըրատ 
   
    ունիմ 
   
    մե 
   
    քանի`
   
    Հարուր 
   
    տարի 
   
    գյադին 
   
    հաց 
   
    տու, 
   
    պահպանի,
   
    Մեկ 
   
    օր 
   
    էլի 
   
    կոնե 
   
    մե 
   
    չար 
   
    բան 
   
    ձիզի:
 
   
    Ամեն 
   
    մի 
   
    ձի 
   
    նըստող 
   
    դեռ 
   
    Զալ 
   
    չի 
   
    դառնա.
   
    Ինչքան 
   
    էփիս, 
   
    մախուխը 
   
    պալ 
   
    չի 
   
    դառնա.
   
    Խալխի 
   
    մալը 
   
    քիզ 
   
    համա 
   
    մալ 
   
    չի 
   
    դառնա.
   
    Անաղուն 
   
    յիփ 
   
    ջաղցում 
   
    տիղ 
   
    կու 
   
    տան 
   
    ձիզի:
 
   
    Ազիզ 
   
    ջանը 
   
    դուք 
   
    ջան 
   
    տալով 
   
    պտրեցեք,
   
    Անցած 
   
    օրըն 
   
    հասկանալով 
   
    պտրեցեք,
   
    Մի 
   
    բան 
   
    էլ 
   
    կա, 
   
    աչկը 
   
    լալով 
   
    պտրեցեք,
   
    Էն 
   
    վուր 
   
    մայրն 
   
    է 
   
    թողիլ, 
   
    պատվական, 
   
    ձիզի:
 
   
    Սա'յաթ-Նովա, 
   
    խոսի 
   
    հոքուտ 
   
    ճառերեն,
   
    Էս 
   
    ճամփեն 
   
    քիզ 
   
    տրված 
   
    է 
   
    մինձ 
   
    հայրերեն.
   
    Պատիվ 
   
    ուրացողեն, 
   
    կնկա 
   
    շառերեն,
   
    Կոսիմ, 
   
    տերըն 
   
    ըլնի 
   
    պահապան 
   
    ձիզի:
 
    
     1758 
    
     թ. 
    
     հունիսի 
    
     վերջերին: