">
ԳԼՈՒԽ
ԺԷ
Յաղագս
Արամայ
պատերազմին
սարտիւք
նահատակութեան:
Սա
եղեալ
այր
պատերազմող
եւ
աշխատասէր,
որսիրելով
զհայրենիս
իւր`
լաւ
համարէր
մեռանել
ի
վերայ`
քան
թէ
օտար
թշնամեաց
կոխել
զսահմանս
նորա:
Սա
ելեալ
ի
պատերազմ
բազում
եւ
քաջ
արամբք`յարեւելս
կոյս
երթեալ
պատահէ
Մեդացւոց
զօրաց.
որոց
գլխաւոր
ի
նոցանէ
Մադէս
անուա,
այր
հպարտ
եւ
պատերազմող,
եկեալ
ի
սահմանս
Հայոց,
եւ
սմբակակոխ
արարեալ
ծառայեցոյց
ամս
ինչ.
ապա
յանկարծօրէն
ի
վերայ
հասեալ
Արամայ
զօրօք
իւրովք`
ի
լուսանալ
աւուրն
սատակեաց
զբազմութիւն
ամբոխիցն,
եւ
զգլխաւոր
նոցա
ձերբակալ
արարեալ
բերէ
յԱրմաւիր.
եւանդ
ցից
վարեալ
երկաթի
ընդ
ճակատ
նորա`
վարսել
հրամայէ
ընդ
պարիսպն
ի
տեսիլ
անցաւորացն:
Եւ
ինքն
խաղայր
զօրօքն
զկողմամբ
Ասորեստանի,
եւ
գտանէ
անդ
ապականիչս
երկրին
իւրոյ
ինն
բիւր
հեծելոց
եւ
հետեւակաց.
եւ
ճակատ
տուեալ
պատերազմաւ
սատակէ
իսպառ
զզօրսն`
ընդ
նոսին
եւ
զԲարշամ
գլխաւոր
նոցա,
եւ
զմնացեալսն
հալածական
արարեալ
ընդ
սահմանս
Կորդուաց
մինչեւ
յերկիրն
Ասորեստանեաց:
Զսա
աստուած
պաշտեալ`
ասեն`
Ասորիք
բազում
ժամանակ:
Եւապա
յարեւմուտս
արշաւեալ
վեց
հազար
բիւրօք,
եւ
եկեալ
ի
կողմանս
Բիւզանդացւոց`
որ
այժմ
կոչի
Կեսարիա,
եւ
պատահէ
Պայաբիս
քաղաքի,
որ
բռնացեալ
ունէր
զմիջոցս
երկուց
ծովուց`
Պոնտոսի
եւ
Ովկիանու.
եւ
դիմի
հարեալ
նմա
պատերազմաւ`
յաղթէ`
բռնաւորին,
եւ
զզօրսն
փախստական
արարեալ
սատակմամբ`
ցիր
եւ
ցան
զհեռաբնակ
տեղեօք,
եւ
այսպէս
ընդարձակեալ
զսահմանս
Հայոց
քաջութեամբն
իւրով,
մինչզի
ամենայն
ազգք
զՀայք
մեծ
կոչեն,
եւ
յանուն
Արամայ`
Յոյնք`
Արմեն
իսկ
կոչեն.
իսկ
Ասորիք
եւ
Պարսիկք`
Արմնիք:
