Պատմութիւն Հայոց

ԳԼՈՒԽ ԾԵ
Թուղթ Տեառն Սմբատայ Վրկան Մարզպանի առ Կիւրոն Վրաց Կաթուղիկոս:

Սրբասիրի Տեառն Կիւրոնի Վրաց Կաթուղիկոսի եւ այլԵպիսկոպոսաց աթոռակցաց ձերոց եւ Իշխանաց աշխարհիդԱտրներսեհի եւ ամենայն լաւացդ, ի Սմբատայ ՎրկանՄարզպանէ եւ Տերանց զինուորէ եւ Դաշտկարնէ եւ իՎարդապետէ Հայոց Շարսաղարէ` եւ յայլ յԱզատաց`խոնարհութեամբ եւ սիրով ողջոյն:

Քանզի որպէս յառաջագոյն Հարցն մերոց եւ ձեր եւՎարդապետաց աշխարհիս միաբանութեամբ զյետին կարգսոմանց եւ զատելի վարս տեսեալ, որ աննման եւ թերի էր, ի մեր հաւատոյս եւ ի կանոնանց մերժեալ էր զնոսանզովիւք. եւ յայնմհետէ ամենայն հակառակութիւն եղեւեւ Քրիստոս Աստուած փառաւորեցաւ. երանելի Հարցնմերոց եւ սուրբ Վարդապետացն հաւատն հաստատեցաւ, եւեղաք ամենեքեան մի հաւատ` որ ընդ արքայից արքայիիշխանութեամբս եմք: Արդ զայսոսիկ հարկաւորեցաքգրել առ ձեզ, եւ զձեզ ընդ մեզ միաբանեալ որպէս եւմեր Հարքն էին: Քանզի ի միոյն իսկ վարդապետիաշակերտ եւ վիճակ եմք լեալ, եւ նովին հաւատովորպէս եւ հարքն մեր եւ զյոյս եւ զհաւատ առ Աստուածունել եւ զսէր առ միմեանս. բայց արդ է ինչ լուր` որյաշխարհականաց լուայ. եւ սակայն չհաւատացի. իսկհաւատացի եւ յԵպիսկոպոսէս Ցուրտաւայ` որ աստ է, լուաք եւ կարի դժուարացաք: Քանզի մեր եւ այդաշխարհի ազատերոյ թէպէտ արիւն եւ հարազատութիւն իմիջի կայր, բայց հաստատութիւն եւ վստահ լինել մեզորպէս յերդումն ինչ այդ սուրբ վկայարանդ` որ իՑուրտաւայ պատուական եկեղեցիդ հայրենի որ ի ձերմիջի էր, եւ փոխելն թշնամութիւն իմն ի մէջ արկանէ, մանաւանդ թէ թերութիւն` արգելեալք եւ զմեզ որք աստիկամին գալ եւ երկիրպագանել սրբոյ Խաչիդ, եւ ոչ գալմտանել որք այտի գան ի սուրբ Կաթուղիկէ եւ յայլվկայարանս աղօթել. եւ այս մեծի պարգեւի որյԱստուծոյ տուան մեզ` եւ ձեզ խափանումն լինի. եթէ ոքյանխրատից կամ ի տգիտաց լինէր, քեզ պարտ էր խրատելվարդապետութեամբ զայնպիսին եւ պատուհասել, որհակառակութիւն ի միջոյ բառնայր, թող թէ քեզ առնելզայդ, որ կարի անհնարին չար է: ԿամէաքԵպիսկոպոսունս հանդերձ քերթողօք արձակել, որ գիտենզչարութիւն հերձուածոյ, որ զձեզ ի վերայհասուցանէին, եւ զճշմարտութիւն ծանուցանէին: Բայց ապա առ ժամս բաւական համարեցաք ի ձեռնազատարանցդ նախ թղթով զկամս ձեր գիտել: Ողջ լերո'ւք: