">
ԳԼՈՒԽ
ԽԹ
Որ
ինչ
զկնի
երկրորդ
թղթին
Աբրահամու
եւ
պատասխանոյն
Կիւրոնի:
Իսկ
արդ
յայսոսիկ
թուղթս`
զոր
գրեաց
Աբրահամ
առԿիւրոն`
յուշ
առնելով
նմա
զառաջին
ժամանակսն`
որվասն
ուղղափառութեանն,
եւ
դարձեալ`
սակսհակառակութեան
չարափառացն,
եւ
յաղագսընդդիմաբանութեան`
մանաւանդ
զայն`
զոր
վաղուրեմնյԵրուսաղէմ
եղեւ
առ
Յոբնաղաւ
չարիմաց
Եպիսկոպոսիւ.
որ
երբեմն
ուղղափառ
գոլ
ասեն
զնա,
եւ
ապա
չարափառնման
Կիւրոնի
իւրով
չարիմաց
մտածութեամբն:
Զի
չարսերմն
հայհոյութեան
Հրէական
հերձուածոյն,
որյանիծեալ
ժողովն
եհաս
Քաղկեդոնի,
նմանապէս
եւ
իպիղծ
տոմարն
Լեւոնի
նա
սերմանեաց,
եւ
այլ
որ
իժամանակս
Բաբգենի
Հայոց
Կաթուղիկոսի
եւ
ԳաբրիէլիՎրաց
Առաջնորդի
եղեւ.
եւ
դարձեալ
զմիաբանականժողովոյն
խորհուրդ`
որ
յաղագս
այնորիկ
Եպիսկոպոսացեւ
Ազատաց`
որպէս
վերագոյնդ
ասացաւ,
եւ
զայլ
եւսեղեալ
իրս`
որ
ի
ժամանակս
լեալ`
յուշ
առնէ
նմա:
Ապայաղաչանս
դառնայ
դարձեալ
խրատական
բանիւք`
գնալարժանապէս
ըստ
գնացից
առաջնոց
հարցն.
եւ
դարձեալժամադիր
եւ
տեղի
խնդրէ
դիպելոյ
միմեանց.
զի`
թերեւսկարիցէ
բերան
ի
բերան
բանիւ
ինչ
բժշկել
զնա,
եւ
դեղդնել
բուժական
վիրացն`
զոր
վիրաւորեաց
ինքն
ինքեան:
Իսկ
ապա
նա
խոշտանգեալ
ի
հրեշտակէ,
խոստովանիզյառաջագոյն
միաւորութիւնն
երկուց
կողմանցն`
եւդաշնաւորութիւն`
զոր
ի
ձեռն
գրոյ
հարքն
առաջինքհաստատեցին
որ
ի
Հայք
եւ
ի
Վիրք.
եւ
ապա
զերանելոյզԵպիսկոպոսին
Ցուրտաւայ,
թէ
զի՞
եղեւ
քննիչ,
ի
թիւարկեալ
զԵպիսկոպոսունս`
զոր
ի
սրբոյն
Շուշանկանէմինչեւ
առ
նա.
եւ
որ
ինչ
զկնի
այսոցիկ
բանք,
զորյաջորդն
յայտ
առնէ.
եւ
զոր
ի
ժամանակս
ՄովսիսիՀայոց
Կաթուղիկոսի
սկսաւ
ծածկել
եւկեղծաւորութեամբ
առնել
պատասխանի,
զնոյն
եւ
աստ.
զիթէպէտ
եւ
ի
տեղիս
տեղիս
կարծիս
տայ
ի
մօտ
գալ,
եւդարձեալ
փախչի
անչափ
հեռաւորութեամբ:
Բայցզպատասխանովն
ո'չ
արարից
զանց`
որ
առ
Վրթանէս
լիքաջայայտ
չարութեամբ`
որպէս
պատմի
յիւրում
թղթիանդ`
որ
առ
Մովսէս
Եպիսկոպոսն
Ցուրտաւայ:
Այլ
թէպէտեւ
առ
մեզ
ո'չ
գտաւ
պատասխանին
այն
թղթոյն`
որ
առԿիւրոն`
եւ
առ
Իշխանս
աշխարհին`
եւ
առ
Պետրոսս.
սակայն
ի
բանից
տեղեկացեալ
եղեւ
ի
Մովսիսէ
եւ
իՎրթանիսէ`
որ
առ
միմեանս
գրով.
զոր
լուեալ
իմանկանէն
Մովսիսի,
եւ
սակաւ
ինչ
գիր,
զոր
գրեալն
էինԱզատացն,
զոր
չ՚էր
արժան
ըստ
մերում
գրոյն
այնպէսպատասխանին,
զի
զարժանն
ո'չ
ինքն
արար
ասէպատասխանի,
եւ
ո'չ
այլում
ետ
առնել:
Վասնզի
լիբարկութեամբ
էր,
զոր
օրինակ
հիւանդ
ոք
ի
չար
ցաւսգունատեալ,
եւ
ո'չ
ակն
ունել
ուստէք
բժշկել.
նոյնպէսեւ
նա:
Արդ
գրէ
դարձեալ
եւ
այլ
եւս
թուղթ
առ
Կիւրոն,
եւ
ասէ
գթածաբար
եւ
ողոքական
բանիւք
այսպէս:
Թէպէտեւ
նա
ոչ
էր
լսելոց
ի
հնչմանէ
բանիցն:
