Խիկար

ՀԱՄԱՌՕՏԱԳՐՈՒԹԻՒՆՔ

Գլխուս վրայ — Ես քուկին սպասաւորդ չեմ ։

Ո՞ւր տեսնուինք վաղը — Կ ' ուզե՞ս հեռանալ եւ գլուխս չցաւցնել ։

Կբողոքեմ — Ա՛հ եթէ կարողանայի չարիք մ ' ընել քեզ ։

Սուրճ մը կ'առնէ՞ք — Գործ ունիմ, բաներնիդ գացէք ։

Չէք երեւար կոր — Պարտքդ ե՞րբ պիտի վճարես, աղա ։

Կխոստանամ — Բան մ ' ալ չեմ կրնար ընել ։

Կրնանք քիչ մը տեսնուիլ — Կրնա՞ք ինձի չորս հարիւր ոսկի տալ ։

Ի՞նչ է մեր հաշիւը — Այս օրերս չեմ կրնար քեզի ստակ տալ, քիչ մ ' ալ համբերէ ։

Աղան դուրս չելներ կոր — Հիւր ընդունելու ժամանակ չունինք ։

ՍԸԿԷ ՆԸԿԷ

Երկու բարեկամներ Բէրա մեծ փողոցին մէջ կառուցուած քարուկիր շէնքի մը առջեւ կկայնին.

—Ի՜նչ աղուոր շէնք է սա, — կ ' ըսէ մին. — մինչեւ հիմա ասանկ տուն մը շինուած չէր Կ. Պօլսոյ մէջ. առաջին անգամն է, որ ասանկ տուն մը կտեսնամ ։

—Ատանկ է, շատ աղուոր է. Բարիզ շինուած ըլլալու է, կը պատասխանէ միւսը ։

*

—Հայերէն բառարան մը կու տա՞ք ինձի ։

—Հրամմեցէ՛ք ։

—Այս բառարանը ցանկ չունի՞ յետեւը ։

—Բառարանը ցանկ կ ' ունենա՞յ ։

—Հապա ուզած բառս ի՞նչպէս գտնամ մէջը ։

*

Կին մը պատկերը հանել տալու համար լուսանկարի մը կ ' երթայ. աթոռի վրայ կը նստի եւ իւր բոլոր ոյժը կսկսի թափել, որ բերանը շատ պզտիկ ելլէ ։

Պատկերահանը տեսնելով անոր այս ճիգը՝ կ ' ըսէ.

—Ինքզինքնիդ մի՛ նեղէք, տիկին. եթէ կ ' ուզէք՝ բերան չեմ շիներ ամենեւին ։

*

Համբակ սափրիչ մը հարցուց մարդու մը, զոր կածիլէր.

—Քանի՞ եղբայր էք ։

—Եթէ սըկէց ողջ առողջ դուրս ելլամ՝ չորս եղբայր ենք, — պատասխանեց ածիլուողը ։

*

—Ո՛հ, — կ ' ըսէր հիւանդ մը. — մարդ չի գար զիս տեսնելու ։

—Այդպէս պէտք է որ ըլլայ. քեզի ո՞վ ըսաւ, որ պարտքերդ վճարես ։

*

Երկու եղբայրներ այնչափ շատ կնմանէին իրարու, որ անոնց դրացին անգամ չէր կրնար զանոնք իրարմէ որոշել ։

Ասոնցմէ մէկը կմեռնի. դրացին օր մը միւսին հանդիպելով կհարցընէ.

—Աստուածդ սիրես, ըսէ՛ ինձի, դո՞ւն մեռար թէ եղբայրդ ։

*

— Պարոն Յակոբ, Քեաղըտխանէէն ախորժեցա՞ր նայինք, կրցա՞ր լաւ մը զուարճանալ ։

— Շիտակը՝ շատ աղուոր տեսարան ունի ձեր Քեաղըտխանէն. բայց բազմութիւն շատ ըլլալուն աղէկ մը համը չառնուիր կոր. թէ որ այնչափ բազմութիւն չըլլայ նէ՝ շատ մարդ պիտի երթայ հոն ։

*

Երկու քոյր խնդրոյ մը համար դատարան կներկայանան ։

Նախագահն ասոնց մեծին կը հարցնէ.

— Քանի՞ տարու էք, օրիորդ ։

— Քսան եւ ութը տարու եմ, պարոն նախագահ ։

Նախագահը պզտիկին դառնալով կը հարցնէ.

— Դուք քանի՞ տարեկան էք ։

— Երեսունըմէկ տարեկան, պ. նախագահ ։

Նախագահն դիւանադպրին դառնալով կ ' ըսէ.

— Չըլլայ որ սխալ արձանագրես. անդրանիկը պզտիկն է ։

*

Ներկայացման մը մէջ դերասան մը իննսուն տարեկան ծերունիի մը դերը կկատարէր ։

Պառաւին մէկը այս դերասանին հազալով տքալով տեսարան գալը տեսնելով ըսաւ.

— Տէ՜ր ողորմեա … կը վայելէ՞, որ ասանկ ծեր մարդ մը խաղցունեն ։

*

Միամիտ մարդուն մէկը, առեւտրական գործերէ քաշուած՝ ագարակի մը մէջ կեանք կ ' անցունէր ։

Այս մարդն օր մը բարեկամներէն մէկուն նամակ մը գրելով այսպէս կ ' ըսէր.

« Ագարակին կենդանիներուն մէջ ընդհանուր հիւանդութիւն կտիրէ. գրեթէ ես ալ քաջառողջ վիճակ մը չունիմ »։

*

— Իմացա՞ր. մեր դրացին դարձեալ սնանկացեր է անցեալ շաբթու ։

—Անիկա յ տարին քանի մ ' անգամ սնանկանալն բան գործ ըրած է իրեն ։

—Խեղճութեանը մի՛ նայիր, անիկա յ գործը գիտցող մարդ է. անպատճառ բան մը նետած է մէկ կողմ ։

—Այո՛, խղճմտանքը ։

*

Գինեմոլին մէկը չափազանց արբեալ՝ կէս օրին գինետունէն դուրս ելնելուն՝ մէկուն կը հանդիպի եւ արեւը ցուցնելով կհարցնէ անոր.

—Կը խնդրեմ, ըսէ՛ ինձ, լուսին է աս, թէ արեւ ։

Անցորդը գինովին երերուն վիճակը տեսնելով՝ կը պատասխանէ.

—Շիտակը չեմ գիտեր. ես աս տեղացի չեմ ։