59
Ասեցին
թե,
Շախաթա'յի,
արար-աշխար
ստիղծող.
Չելածեն
էլածն
արեցիր,
բարբառ
ու
բառ
ստիղծող:
Քու
էտ
բարերար
կամոքն
ղուլն
իմ
փարվար-ուստադի.
Փիրն
ինձ
լսից
ու
տիղ
տըվից.
էշխըս`
տվածն
ուստադի:
Հասա
դուռըն
ճշմարտության,
խմեցի
էս
սուրբ
գինին.
Հասկացիլ
իմ,
ա'սա,
յարա՞բ,
արթար
գրածն
ուստադի:
Ով
վարպիտի
նըման
խոսե,
նրան
կուտամ
օղորմի.
Ինչքան
էլ
վուր
յիս
մինձանամ,
թոզը
չիմ
մեծն
ուստադի:
Ով
արթարութինից
խոսե,
նա
ինձ
հիդ
ընգիր
կուլի.
Նրան
յիս
իմ
լիզվից
կոսիմ,
ո'չ
թե`
ասածն
ուստադի:
Սա'յաթ-Նովա,
օղորմի
տուր,
ուստադիտ
էլ,
փիրիդ
էլ.
Շոռ
չը
խառնիս
քո
խոսքերուն,
կուլիս
սիրածն
ուստադի:
