Տաղեր

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Fiction  

63

Սովդաքարի ապրանքը վուր թալանվի.
Հիշտ ու հանգիստ էլ յիդ բերիլ կուլի՞ վուր.
Մե բիրթի դուռ, թե վուր ըլի էրկաթի,
Ուռի սեպով թեգուզ քերիլ կուլի՞ վուր:

Քողըտ քաշե, վուր նիտիրըտ էրեւան.
Ճիշտ խաբարը գժիցն է, վուր կիմանան.
Էրազումըտ թե վուր քիզ մե բարաթ տան,
Առուտեհան թանխան ճարիլ կուլի՞ վուր:

Ով ընգիրի համա մե չար բան պտրե,
Պատվից կընգնե, իր գլուխը կու կոտրե.
Ի՞նչ իմանաս, ո'վ կու դատե, ո'վ կուտե,
Տիրոջ բանեն գլուխ հանիլ կուլի՞ վուր:

Էնենց արա, չթոռոմե քու վարթըն.
Մահը չի գա, մինչ չը լցվե գավաթըն.
Մինչեւ չըլի տիրոջ կամքն ու նիաթըն,
Ծառից թեգուզ տերեւ ընգնիլ կուլի՞ վուր:

Էն վարթ գունքըս անհետ կորչելուց հետո,
Ջուխտ աչկիրըս արնով լցվելուց հետո,
Էս ձեր Սայաթ-Նովուն, մեռնելուց հետո,
Լաց ըլելով շնչի բերիլ կուլի՞ վուր:

Էս ղափիա է: