">
ԳԼՈՒԽ
ԽԱ
Յաղագս
Երուանդայ
Թագաւորէ
Երուանդ
զկնի
մահուանն
Սանատրկոյ`յեւթներորդի
ամի
Դարեհի
վերջնոյ
Պարսից
արքայի,
որ
է
եւթներոդ
ի
թուոյ
թագաւորացն
Հայոց:
Սա
ծնեալ
ի
կնոջէ
միոյ
Արշակունւոյ,
որ
էր
խորշարագեղ,
եւ
խրթնի
եւ
խարստի:
Սա
ծնանի
զԵրուանդ
յանկարգ
իմն
խառնակութենէ`
ասէ
պատմագիրն.
եւ
թագաւորէ
Հայոց
Երուանդ,
եւ
կոտորէ
զամենայն
որդիսն
Սանատրկոյ,
որպէս
նա
զորդիսն
Աբգարու,
իբրեւ
թէ
ի
Տեառնէ
լինել
այնմ,
բայց
միայն
ի
տղայոյ
միոյ
Արտաշէս
անուն.
զոր
առեալ
Սմբատայ
որդւոյ
Բիւրատայ
Բագրատունւոյ`
դիմէ
ի
դուռն
Դարեհի
Պարսից
արքայի,
եւ
ընկալեալ
լինի
ի
նմանէ
մեծաւ
պատուով:
Եւ
կացեալ
անդ
ամս
ինչ
մինչեւ
զարգացաւ
մանուկն
Արտաշէս,
ապա
օգնականութեամբ
Դարեհի
ածէ
ի
Հայս.
եւ
մտեալ
ի
տուն
Երուանդայ
քաջինՍմբատայ`
սպանանէ
զԵրուանդ.
եւ
առեալ
զթագ
նորա`
դնէի
գլուխ
Արտաշէսի,
եւ
թագաւորեցուցանէ
զնա:
Եւ
թիկունս
արարեալ
իւր
Երուանդայ
զՎեսպիանոս
եւ
զՏիտոս
զկայսերս
Հռոմայեցւոց,
թողու
ի
նոսա
զՄիջագետս:
Եւ
յայնմհետէ
բարձաւ
ի
Միջագետաց
իշխանութիւնն
Հայոց:
Իսկ
Երուանդայ
գործ
ինչ
քաջութեան
ո'չ
պատմի,
բայց
միայն
յամրոցէն
(զոր)
շինեաց
յԵրասխայ
[ ,
որ
այժմ
կոչի
յիւր
անուն`
Երուանդաքար,
եւ
դաստակերտին`Երուանդակերտ:
Բայց
ասացից
ինչ
եւ
ծաղրականս
յաղագս
Երուանդայ.
զոր
ասեն
առասպելաբանելով
ի
կարգի
զրուցաց,
եթէ
չար
ունելով
զաչս
իւր`
ո'չ
ոք
իշխէր
մտանել
առ
նա
ի
լուսանալ
աւուրն`
եթէ
ո'չ
նախ
սպասաւորք
նորա
ընդ
յայգանալն`
առեալ
վէմ
արձանաքարի`
ունելով
ընդ
դէմ
նորա,
զոր
ի
հայելն
Երուանդայ`
պայթէր
արձանաքար
վէմն.
ապա
թէ
ո'չ
այլլինէր`
վնասէր
զոր
կամէր.
եւ
այսպիսի
զօրութիւն
դիւական
առ
ինքն
ունելով`
վաղճանի`
կալեալ
զթագաւորութիւնն
ամս
քսան:
Կայսերք:
Թագաւորէ
Տիտոս
ամս
երկուս,
որ
է
ութերորդ
ի
թուոյ
թագաւորացն
Յունաց:
Առ
սո
(վաւ)
Բեսիոս
լեառն
պատառեցաւ,
եւ
հուր
հնչեաց,
եւ
զգաւառս
եւ
զքաղաքս
այրեաց:
Դումետիանոս,
որ
է
իններորդ
ի
կարգի
կայսերաց.
սա
թագաւորէ
ի
Հռոմ
ամս
տասն:
Ի
սորա
չորորդում
ամի
տուաւ
Յովհաննէսի
Պատմոս
կղզի
վասն
Բանին
Աստուծոյ:
Առ
նովաւ
էին
բազում
հերձուածողք`Մենանդրոս
եւ
Մանի,
որք
էին
աշակերտք
Սիմոնի
կախարդի,
եւ
Աբւոն,
եւ
Կերինթոս,
եւ
Նիկողիսոք.
զորս
նզովեն
Կաթուղիկէ
Առաքելական
եկեղեցիք:
