1842
6.
Հայր
Ռափայէլ
Վրդ.
Թրեանցին
-
Վենետիկ
Ca’
Pesaro
Ֆիեսսօ,
17
Յունիս
1842
Վերապատուեալ
եւ
Սիրեցելոյ
Հօր
իմոյ
խնդալ.
Յաջողութեամբ
եղեւ
ինձ
հասանել
ի
Ֆիէսսօ,
ուր
զամենեսին
ի
քաջողջութեան
գտեալ՝
ուրախ
եղէ,
եւ
նոքա
ընդ
իս,
մանաւանդ
եղբարք
իմ.
ըստ
բաղդի
դիպեցաւ
եւ
զքննութեան
հանդէսն
տեսանել
ի
վաղիւն,
որ
ոչ
ըստ
առաջին
սովորութեանն
եղեւ,
այլ
զհարցաքննութիւնն
առանձինն
արարեալ,
ի
հանդիսին
միայն
գաղղիական
բանս
ի
բերան
ուսեալ
արտասանեցին,
հանդերձ
թարգմանութեամբ
ի
Տէլեմաքայ,
եւ
ապա
ընթերցան
զճարտասանական
շարագրածս
իւրեանց,
եւ
առին
զմրցանակսն:
Զյանձն
արարեալսն
առ
ի
Ձէնջ՝
հասուցի
առ
որս
ուղղեալքն
էին,
եւ
զուխտ
իմ
կատարեցի
ի
Ս.
Անտոն:
Ողջունեալ
յինէն
սիրով
Ե[ղբայր]
Արսէն,
գիտասցէ
զի
խօսեցայ
ընդ
Ե[ղբայր]
Ստեփաննոսի
վասն
ձիթոյն
առաքելոյ,
աղաչեալ
զնա
ինքնին
գրով
ծանուցանել
նմա
վասն
նորին:
Ամենեքին,
սիրեցեալ
եւ
Վ[երապատուեալ]
Հայր,
որ
աստ
եւ
որք
ի
Պատաւիոն
զՁէնջ
հարցանեն
եթէ
գայցէք
բնաւ
ի
խնդութիւն
նոցա,
եւ
զսիրոյ
ողջոյնն
մատուցանեն.
ընդ
որս
եւ
ես
զնոյն
վարժապետին
եւ
աշակերտաց
մերոց
միոյ
միոյ,
յիշեցուցանելով
նոցին
զխոստումն
իւրեանց:
Վ[երապատուեալ]
Հ[այր]
Յո[վ]հաննէս,
որպէս
գիտէք
կարծեմ,
կամի
դառնալ
այդր
յերկուշաբաթի.
ապա
եւ
ես
գամ
զտկար
զօրութիւնս
իմ
պատուել
գործակցութեամբ
փոքու
մասին
բազմատիկ
Ձերոց
գործոց
եւ
արդեանց,
զորոց
յամենայնի
զյաջողակ
ելս
հանապազօրեայ
ըղձիւքս
մաղթեալ,
կամ
Սիրեցելոյ
եւ
Վերապատուեալ
Հօրդ
խ[ոնարհ]
ծ[առայ]
Հ[այր]
Ղեւոնդ
Մարգար[եան]
Կ[րօնաւոր]
Մ[խիթարեան]
7.
Միքայէլ
Մարգարեանին
le
28
Octobre
1842,
Venise
*
Mon
très
cher
frère,
Depuis
deux
ans
Vous
avez
reçu
de
moi
plusieurs
lettres,
et
moi
je
n
’
ai
reçu
de
Vous
aucune
réponse.
Je
vois
maintenant
Vous
écrire
celle
-
ci,
qui,
si
Vous
obstinez
encore
en
votre
silence,
sera
la
dernière.
Pardonnez
-
moi
ce
ton
un
peu
grave
pour
les
oreilles
d
’
amis
sincères ;
et
Vous
devez
me
le
pardonner,
car
c
’
est
Vous
-
même
qui
armez
aujourd
’
hui
ma
plume
de
telles
paroles,
qui
ne
viennent
pas
certainement
de
mon
cœur.
Je
ne
crois
point
que
Vous
m
’
aimiez
moins
qu
’
auparavant ;
car
douter
de
votre
amour
se
serait
douter
de
sincérité
de
mon
propre
cœur.
J
’
ai
voulu
pourtant
piquer
votre
amour
propre ;
car
la
s
û
reté
quelquefois
ralentie
la
passion
même
la
plus
ardente.
Je
sais
que
les
sœurs
même
les
plus
dévoués
l
’
un
pour
l
’
autre
dans
ce
cas
prennent
une
air
de
nonchalance
vis
-
à
-
vis
les
uns
des
autre.
Je
sais
aussi
que
c
’
est
encore
un
stratagème
d
’
amitié,
dont
Vous
vous
servez
avec
moi :
mais
je
Vous
offre
une
trêve
et
je
Vous
prie
de
l
’
accepter.
Je
voudrais
savoir
quelles
sont
vos
occupations
actuellement,
car
on
dit
que
Vous
êtes
un
antiquaire ;
j
’
ai
ouï
aussi
une
voix
étrangère,
qui
a
dit
que
Vous
devez
aller
à
Rome
pour
être
pharmacien :
je
ne
sais
si
c
’
est
vrai
ou
non ;
mais
Vous
pouvez
m
’
en
informer,
afin
que
je
puisse
satisfaire
la
curiosité
de
cœur
qui
me
demandent
quelquefois
de
vos
nouvelles.
Je
voudrai
savoir
si
vous
est
-
il
parvenu
un
livre
sur
les
nouveaux
philosophes
que
j
’
avais
confiés
à
M.
Jacques
Kulum,
pour
Vous
le
remettre
?
Vous
plait
-
il
?
Je
souhaite
une
santé
fleurissante
pour
toute
notre
famille,
dont
je
salue
tous
les
membres
avec
un
amour
tout
cordiale.
Comment
se
porte
M.
Diran
?
Comment
se
porte
Madame
Sophi
?
et
la
mignonne
Catherine
comment
se
porte
elle
?
Dites
à
celle
dernière
qu
’
elle
soit
obéissante
et
douce
et
pieuse,
que
tous
les
matins
elle
dise
une
Ave
Marie
de
plus
selon
mon
intention ;
que
son
ange
tutélaire
l
’
anonce
toujours.
Adieux
mon
Cher,
souvenez
-
Vous
que
je
suis
toujours
Votre
affectionné
frère
P[ère]
Léon
Marcarian
Rel[igieux]
Mechit[ariste]
Թարգմանութիւն
Վենետիկ,
Հոկտեմբեր
28,
1842
Շատ
սիրելի՛
եղբայրս,
Այս
երկու
տարուան
ընթացքին
Դուք
քանի
մը
նամակ
ստացած
էք
իմ
կողմէս,
մինչդեռ
ես
ոչ
մէկ
պատասխան
ստացած
եմ
Ձեզմէ:
Այսօր
Ձեզի
կը
գրեմ
այս
նամակը,
որ
վերջինը
պիտի
ըլլայ,
եթէ
Դուք
շարունակէք
յամառօրէն
լռել:
Ներեցէ՛ք
ինծի
իմ
այս
արտայայտութեանս
համար,
որ
քիչ
մը
լուրջ
է
անկեղծ
ընկերոջ
ականջներուն
համար.
Դուք
պարտաւոր
էք
ներել
ինծի,
որովհետեւ
ճիշտ
Դուք
կը
զինէք
գրիչս
նման
խօսքերով,
որոնք
վստահաբար
իմ
սրտէս
չեն
բխիր:
Ես
բնաւ
այն
կարծիքին
չեմ,
որ
Դուք
զիս
աւելի
քիչ
կը
սիրէք,
քան
առաջ,
որովհետեւ
Ձեր
սէրը
կասկածի
առարկայ
դարձնելը
հաւասարազօր
պիտի
ըլլար
սրտիս
անկեղծութեան
կասկածելուն:
Այդուհանդերձ,
ես
կ՚ուզէի
խոցել
Ձեր
ինքնասիրութիւնը,
քանի
որ
ամենակրակոտ
կիրքն
անգամ
երբեմն
կը
նուազի
ապահովութեան
զգացումէն:
Ես
գիտեմ,
որ
նման
պարագաներուն
նոյնիսկ
ամենանուիրուած
քոյրերն
անփոյթ
պահուածք
կը
դրսեւորեն
իրարու
նկատմամբ:
Գիտեմ
նաեւ,
որ
ատիկա
Ձեր
մտերմութեան
հերթական
ռազմավարական
հնարքներէն
է,
որ
ինծի
հանդէպ
կը
բանեցնէք,
բայց
ես
Ձեզի
կ՚առաջարկեմ
դադար
տալ
ու
կը
խնդրեմ
ընդունիլ
իմ
առաջարկս:
Կ՚ուզէի
իմանալ,
թէ
ինչով
կը
զբաղիք
այս
պահուն,
որովհետեւ
կ՚ըսեն,
որ
Դուք
հնավաճառ
էք,
ես
նաեւ
լսեր
եմ
օտար
մէկէ
մը,
որ
Դուք
կը
պատրաստուիք
Հռոմ
երթալ
դեղագործ
դառնալու
նպատակով,
չեմ
գիտեր՝
ատիկա
ճշմարտութիւնն
է,
թէ՝
ոչ,
բայց
կարող
էք
զիս
տեղեակ
պահել,
որպէսզի
կարենամ
յագուրդ
տալ
սրտիս
այն
պարզ
հետաքրքրասիրութեան,
որ
ժամանակ
առ
ժամանակ
ինծմէ
նորութիւններ
կը
պահանջէ
Ձեր
մասին:
Կ՚ուզէի
իմանալ՝
Ձեզի
հասա՞ծ
է
արդեօք
ժամանակակից
փիլիսոփաներուն
նուիրուած
այն
գիրքը,
որ
ես
յանձնած
էի
պարոն
Ժաք
Կուլումին,
որպէսզի
Ձեզի
փոխանցէ:
Կը
հաւնի՞ք
զայն:
Քաջառողջութիւն
կը
մաղթեմ
մեր
ամբողջ
ընտանիքին,
որուն
բոլոր
անդամները
կ՚ողջունեմ
ջերմագին
սիրով:
Ինչպէ՞ս
է
պարոն
Տիրանը:
Ինչպէ՞ս
է
տիկին
Սոֆին,
իսկ
սիրունիկ
Քաթրինը
ինչպէ՞ս
է:
Ըսէ՛ք
իրեն,
որ
հնազանդ
ըլլայ,
մեղմ
եւ
աստուածավախ,
որ
ամէն
առաւօտ
«Ողջոյն
քեզ
Մարիամ»
մը
աւելի
ըսէ՝
յատուկ
ինծի
համար.
եւ
թող
իր
պահապան
հրեշտակը
իրեն
միշտ
բարի
լուր
աւետէ:
Մնաք
բարո՜վ,
սիրելի՛ս,
մի՛
մոռնաք
Ձեր
սիրառատ
եղբայրը՝
Մխիթարեան
միաբան
Հայր
Ղեւոնդ
Մարգարեան
8.
*
Հայր
Բարսեղ
Վրդ.
Մարտիրոսեանին
-
Ս.
Ղազար
29
Հոկտեմբեր
1842
Օրհնեալ
լիցիս,
Սիրելի
եղբայր
իմ.
Մարգարէն
Դաւիթ
ասէ
ի
ՃԼԲ
սաղմոսին,
«
Բարի
եւ
վայելուչ
գոլ
զբնակութիւն
եղբարց
ի
միասին
».
եւ
ես
Մարգարեանս
ասեմ.
Չիք
բարի
եւ
վայելուչ
իբրեւ
զհաշտութիւն
եղբարց
ի
զօդ
սիրոյն
սիրտ
ընդ
սիրտ
կապելոց.
ցօղեսցեն
երկինք
ի
պարտէզս
որ
բուսուցանեն
զմուրտ
ընդ
ձիթենւոյ. . .
ցանկալի
էր
ինձ
նստել
զժամանակս
երկայնս
ընդ
դալարազուարճ
հովանեօք
նոցին,
այլ
ի
համառօտ
նշդեհութեանս
շատ
ինձ
գրեսցի
եւ
այն,
եթէ
յար
պսակս
ի
նոցին
ոստոց
տեսից
զցուրտ
ճակատաւս:
Բարեխօսութեամբ
քնասէր
սրբոցն,
որոց
այսօր
է
յիշատակ,
ննջեսցուք
ի
սէր
եղբարց,
զարթիցուք
ի
սէր
Աստուծոյ:
Վ
[
երապատուեալ
]
Հ
[
այր
]
Սամուէլ,
որպէս
եւ
այլ
հիւանդք
մեր,
լաւագոյնք
են.
այլ
եթէ
մանր
լսել
կամիս,
եղբայր,
հա՛րց
զեկեալսն
ի
վանաց
ի
վարժարանս:
Առաքեմ
զխաչն
սպիտակ
առ
Քեզ,
կամիմ
զի
աղօթես,
որպէս
զի
եւ
ինձ
ի
վերուստ
գայցեն
խաչք
սպիտակք,
եւ
բարձցի՛
յինէն
սեւորակն,
բարձցի՛:
Ողջունեմ
զսիրտ
եւ
զժպիտ
Հ
[
օր
]
Աբրահամու,
զձեռս
Հ
[
օր
]
Ղուկասու
եւ
մնամ
նոր
կապայիս
վաղվաղ
առաքելոյ.
եւ
զդեռաբողբոջ
մօրուս
Հ
[
օր
]
Աթանասի
ողջունիւ
ողջունեմ.
Մեղաւոր
Ծառայս
Հ[այր]
Ղեւոնդ
Մարգարեան