">
ԳԼՈՒԽ
ԽԴ
Թուղթ
առաջին
Հայոց
Կաթուղիկոսի
առ
Կիւրոն
Վրաց
Կաթուղիկոս
ի
ձեռն
Պետրոսի
Եպիսկոպոսի
եւ
այլ
Ազատաց
ի
խնդրոյ
Եպիսկոպոսի:
Սրբասիրի
Տեառն
Կիւրոնի
Վրաց
Կաթուղիկոսի`
եւ
այլԵպիսկոպոսաց
աթոռակցաց
քոց,
յԱբրահամէ
ՀայոցԿաթուղիկոսէ
եւ
յայլ
Եպիսկոպոսաց
Տէրամբ
ողջոյն:
Յառաջագոյն
երանելի
Հայրապետն
մեր
Մովսէս
գրեացառ
ձեզ
մեղադրութիւն
յաղագս
հաղորդելոյն
ձեր
ընդայնոսիկ`
որ
ո'չ
էր
պարտ:
Եւ
ձեր
գրով
եւ
պատգամաւյանձն
էր
առեալ
ոչ
հեռանալ
ի
միաբանական
հաւատոցհաղորդութենէ
աշխարհիս
մերոյ:
Արդ
այժմ
զչարագոյննեւ
զծանրականն
եւս
եհաս
մեզ
լսել.
զի
զմիաւորութիւնհաւատոյ
եւ
զասպնջականութիւն
երկոցունց
աշխարհացսՑուրտաւայ
եկեղեցին
անշարժ
միջնորդութեամբ
պահէր.
ուստի
եւ
մեր
խնդութիւն
մարմնաւորականք
եւհաղորդութիւն
հոգեւորականք
կատարէին
ցնծալիցուրախութեամբք,
աստի
ի
Մծխիթայի
խաչդ
գոլով,
եւայտի
ի
սուրբ
Կաթուղիկէ,
այժմ
զՑուրտաւայեկեղեցւոյն
Եպիսկոպոսն
հալածեալ
է,
թէ
ընդէ՞րխոստովանել
հրամայես
զհաւատ
ուղղափառութեան
եւզպաշտօն
հայրենի
զսրբոյն
Շուշանկանն
զկարգեալն,
որպէս
լսեմ
թէ`
ի
բաց
խափանեալ
էք,
մեզ
մահու
չափ
եւսառաւել
դժուարագոյն
ցուցաւ
գործդ
այդ:
Զի
թէպէտ
եւյամս
Կաւատայ
արքայից
արքայի
եղեւ
խնդիր
քննութեանմեր
աշխարհիս
եւ
Հռոմոց`
որք
զժողովն
Քաղկեդոնիընկալան
եւ
տոմարն
Լեւոնի,
մեր
եւ
ձեր
աշխարհիՎարդապետք
եւ
Իշխանք
հեռացան
ի
հաղորդութենէ
նոցա,
եւ
միաբանութեամբ
երկոցունց
եւ
գրով
պահի
ի
միջիմերում
մինչեւ
ցայժմ:
Արդ
այժմ
ոչ
է
պարտ
ձեզօտարութիւն
ի
մէջ
արկանել
երկոցունց
աշխարհացս,
եւհեռացուցանել
զսէր
եւ
զխնամութիւն
մարմնաւորականեւ
զհաղորդութիւն
հոգեւորական,
զի
մի'
ոք
եկեսցէաղօթել
աստի
ի
սուրբ
խաչդ`
եւ
այտի
ի
սուրբԿաթուղիկէ:
Զի
եթէ
ի
զինուորաց
ոք
լինէր
պատճառայդպիսի'
պատառման
եւ
չար
խռովութեան,
ձեզ
պարտ
էրխնամ
տանել
եւ
լինել
պատճառք
խաղաղութեան.
իսկեթէ
դու
լինիս
պատճառ
օտարանալ
մեզ
ի
միմեանց`ո՞վ
կարիցէ
համբերել
այդպիսի
աղետի:
ԿամէաքԵպիսկոպոսունս
առաքել
առ
ձեզ
եւ
Վարդապետս,
եւծանուցանել
ձեզ
զվնաս
աղանդոյն
Քաղկեդոնի
եւտոմարին
Լեւոնի,
եւ
զպիղծ
կրօնս
եւ
զանսուրբ
վարսնոցա`
որ
եմուտ
յաշխարհս:
Վասնորոյ
սրբասէրԵպիսկոպոսս
Մովսէս
հալածեալ
է.
բայց
առ
ժամսպատշաճ
եւ
հաճոյ
համարեցաք`
նախ`
ի
ձեռնՊետրոսի
Եպիսկոպոսիդ
եւ
պատուական
Ազատացդ
թղթովքընդունել
ի
քէն
պատասխանի.
զի
է
ինչ`
որ
ոչհաւատարիմ
ցուցաւ
մեզ,
վասնզի
զի՞նչ
ընդ
օտարթագաւորութեամբ
արքայից
արքայի
ծառայից
սիրոյմիաբանութիւն
առնել,
եւ
զբնակիչս
որոշել.
այդ
կարիդժուարին
է:
Ողջ
լեր
ի
Տէր:
Եւ
զպատասխանի
թղթոյդ
եւ
զողջոյն
ձեր
ըստհաճոյիցն
Աստուծոյ
եղիցի
մեզ
լսել,
որ
առիթն
էմիաբանութեանն:
