">
ԳԼՈՒԽ
ԽԵ
Պատասխանի
առաջին
թղթոյն
Տեառն
Աբրահամու
Հայոց
Կաթուղիկոսի`
ի
Կիւրոնէ
Վրաց
Կաթուղիկոսէ:
Սրբասիրի
Տեառն
իմոյ
Աբրահամու
ՀայոցԿաթուղիկոսի`
եւ
ամենայն
Եպիսկոպոսաց
աթոռակցացքոց`
ի
Կիւրոնէ
Վրաց
Կաթուղիկոսէ`
խոնարհերկրպագութիւն
եւ
սիրով
ողջոյն,
եւ
յամենայնԵպիսկոպոսաց
աթոռակցաց
իմոց
կրկին
խոնարհութեամբողջոյն
եւ
օրհնութիւն
ձեզ
ի
սուրբ
Խաչէս:
Թղթոյն
ձերոյ`
որ
գրեալք
էիք`
հասու
եղէ.
եւ
վասնարժանի
լինելոյ
Տեառն
իմոյ
սուրբ
Աթոռ
երանելոյսրբոյն
Գրիգորի
ժառանգելոյ,
եւ
վասն
ողջութեանձերոյ
մեծապէս
ուրախ
եղեայ
եւ
զԱստուծոյ
գոհացայ:
Եւ
որ
գրեալս
էր,
թէ
յառաջագոյն
Հայրապետն
մերՄովսէս
գրեաց
առ
ձեզ
մեղադրութիւն
յաղագսհաղորդելոյն
ձեր
ընդ
այնոսիկ,
ընդ
որս
ո'չ
էր
օրէն,
գրեաց
առ
մեզ
վասն
Խուժկին
եւ
ոչ
վասն
հաւատոյ
ինչիրաց.
ես
հանդերձ
Եպիսկոպոսօք
իմովք
եւ
լաւօքաշխարհիս
խորհուրդ
արարի`
օրէնս
համարելով
ոչ
ի
բացընկենուլ
որք
դառնան
ի
զղջումն
եւ
յապաշխարութիւնեւ
ի
հերձուածոյ
ի
հաւատս:
Այլ
յորժամ
գիտացաքզդառնալ
նոցա
յիւրեանց
տիղմն
չարութեանն,
նզովեցաքեւ
ի
բաց
ընկեցաք
յեկեղեցւոյ.
եւ
այժմ
նոցա
ողջոյնոչ
ոք
իշխէ
տալ:
Եւ
որ
գրեալս
էիք
եթէ
վասն
հոգեւորխաղաղութեան
եւ
մարմնաւոր
սիրոյ`
եկեղեցինՑուրտաւայ
հաստատեալ
է
ի
մէջ
երկուց
աշխարհաց,
եւայժմ
Եպիսկոպոսն
վասն
ուղղափառութեան
հալածեալ
է,
եւ
զպաշտօն
հայրենի
բաց
փոխեալ
մեր`
զպաշտօնն
չէփոխեալ.
բայց
որ
Եպիսկոպոսն
եղեւ
Վրացի
եւ
հասումն
գիտէ
եւ
երկոքումբք
դպրութեամբք
պաշտօն
կատարէ:
Այլ
վասն
Ցուրտաւայ
Եպիսկոպոսին
հալածման`
գործքիւր
ծանուցանեն,
թէ
վասն
ուղղափառ
հաւատոյ
գնացեալ`եթէ
վասն
այլ
իրիք,
ես
զնա
ո'չ
հալածեցի,
այլ
կոչեցիառ
իս
խրատ
տալ.
նա
զեկեղեցին
եթող
եւ
ի
գիշերի
գաղտգնաց:
Իսկ
այն`
որ
վասն
հաւատոյն
եւ
ժողովոյն
եւտոմարին
գրեալ
էր,
եւ
դարձեալ`
թէ
ընդ
օտար
ծառայիցարքայից
արքայի
միաբանեալ,
եւ
զբնակիցս
ի
բացընկենուլ,
մեր
եւ
ձեր
Հարքն
ընդ
արքայից
արքայիիշխանութեամբ
էին,
եւ
հաւատ
զԵրուսաղէմին
ունէին,
եւ
դուք
եւ
մեք
նոյնպէս.
եւ
արքայից
արքայ
տիրէՀոռոմոց
եւ
Արեաց
աշխարհին:
Եւ
չէ
այսպէս`
որպէսդուք
գրեալ
էիք,
թէ
որիշ
թագաւորութիւնք
են.
զիԱստուած
փառաւորեսցէ
զարքայ,
զի
նա
զիս
փառաւորեաց:
Եւ
որ
գրեալս
էիք,
եթէ
կարէաք
Եպիսկոպոսունսարձակել
եւ
վարդապետս,
որ
գային
ուսուցանէին.
եթէկամիք
արձակեցէ'ք
դուք,
թո'ղ
գան.
պարտ
էր
ինձ
գալ,
եւաղօթել
ի
սուրբ
եկեղեցիսդ,
եւ
ի
ձէնջ
օրհնիլ,
կամարձակել
զիմ
աշակերտս,
որ
զողջոյն
սրբութեան
ձերոյառ
մեզ
բերէին:
Բայց
վասն
չար
ժամանակիս
եւաշխարհիս
կարեաց`
խափանեցաք:
Ողջ
լիջիք
Տէր
իմ`Քրիստոսիւ
Աստուծով:
