Պատմագրութիւն

Թէպէտ եւ բազում ունէր աշխարհ եւ քաղաք թագաւորն Շահ-Աբաս, այլ նա քան զամենայն երկիր առաւել սիրեաց զՖահրապատ եւ զքաղաքն Աշրափ. եւ յորժամ պարապէր ՚ի պատերազմէ, երթայր յԱշրափ, եւ անդ հանգստանայր. եւ լինէր անդ: Եւ եղեւ յետ առման քաղաքին Բաղդատայ, եկեալ յԱսպահան, բայց ո'չ յամեաց անդ, այլ գնաց ՚ի Ֆահրապատ` ՚ի քաղաքն Աշրափ, եւ տկարացաւ նա ՚ի ցաւ մահու. եւ գիտաց` զի մահ իւր է այն տկարութիւն, եւ ո'չ եւս է յառնելոց նա անտի. եւ կոչեաց առ ինքն զթոռն իւր, որ էր որդի Սաֆի-Միրզային, որ եւ անուն սորա Սաֆի, ընդ նմին եւ իհտիմալ տօլուաթն, որոյ անուն Սարութաղի, եւ զՍաֆի-Խանն` որ էր իշխան Բաղդատայ, եւ յայնմ ժամանակին էր եկեալ ՚ի տեսութիւն Շահին, եւ անդ էր: Եւ առաջի նոցա կոչեաց զթոռն իւր` եւ ասէ, որդե'ակ` ես զհայր քո սիրեցի, զի լիցի նա ՚ի տեղի իմ թագաւոր: Իսկ նա կամէր սրոյ մահուամբ մահացուցանել զիս. վասնորոյ ինքն ընկալաւ զմահն զայն, եւ դու եղեր ժառանգ թագաւորութեանս. լո'ւր` զոր ինչ ասեմ` անսա' ինձ` մինչեւ մեռանիմ, եւ դու գնա' յԱսպահան, եւ անդ թագաւորեա'. բայց զայնոքիկ` որք հրամանաւ իմով իշխանք են եւ գործակալք, զնոսա բա'րձ ՚ի միջոյ, զի մի' նենգ ինչ գործեսցեն քեզ: Եւ զՍաֆի Խանս այս առաքեա' ՚ի տեղի իւր` գնալ ՚ի Բաղդատ. եւ Սարութաղիս այս լինի քեզ դաստիարակ եւ խրատատու. եւ զոր ինչ սա ասէ, դու լո'ւր սմա: Զայսքան բանս ասաց. եւ յետ աւուրց մեռաւ ՚ի թուին ՌՀԸ [1628]` թագաւորեալ ամս Ծ [50]: