Մահ
Շահ-Աբաս
թագաւորին:
Թէպէտ
եւ
բազում
ունէր
աշխարհ
եւ
քաղաք
թագաւորն
Շահ-Աբաս,
այլ
նա
քան
զամենայն
երկիր
առաւել
սիրեաց
զՖահրապատ
եւ
զքաղաքն
Աշրափ.
եւ
յորժամ
պարապէր
՚ի
պատերազմէ,
երթայր
յԱշրափ,
եւ
անդ
հանգստանայր.
եւ
լինէր
անդ:
Եւ
եղեւ
յետ
առման
քաղաքին
Բաղդատայ,
եկեալ
յԱսպահան,
բայց
ո'չ
յամեաց
անդ,
այլ
գնաց
՚ի
Ֆահրապատ`
՚ի
քաղաքն
Աշրափ,
եւ
տկարացաւ
նա
՚ի
ցաւ
մահու.
եւ
գիտաց`
զի
մահ
իւր
է
այն
տկարութիւն,
եւ
ո'չ
եւս
է
յառնելոց
նա
անտի.
եւ
կոչեաց
առ
ինքն
զթոռն
իւր,
որ
էր
որդի
Սաֆի-Միրզային,
որ
եւ
անուն
սորա
Սաֆի,
ընդ
նմին
եւ
իհտիմալ
տօլուաթն,
որոյ
անուն
Սարութաղի,
եւ
զՍաֆի-Խանն`
որ
էր
իշխան
Բաղդատայ,
եւ
յայնմ
ժամանակին
էր
եկեալ
՚ի
տեսութիւն
Շահին,
եւ
անդ
էր:
Եւ
առաջի
նոցա
կոչեաց
զթոռն
իւր`
եւ
ասէ,
որդե'ակ`
ես
զհայր
քո
սիրեցի,
զի
լիցի
նա
՚ի
տեղի
իմ
թագաւոր:
Իսկ
նա
կամէր
սրոյ
մահուամբ
մահացուցանել
զիս.
վասնորոյ
ինքն
ընկալաւ
զմահն
զայն,
եւ
դու
եղեր
ժառանգ
թագաւորութեանս.
լո'ւր`
զոր
ինչ
ասեմ`
անսա'
ինձ`
մինչեւ
մեռանիմ,
եւ
դու
գնա'
յԱսպահան,
եւ
անդ
թագաւորեա'.
բայց
զայնոքիկ`
որք
հրամանաւ
իմով
իշխանք
են
եւ
գործակալք,
զնոսա
բա'րձ
՚ի
միջոյ,
զի
մի'
նենգ
ինչ
գործեսցեն
քեզ:
Եւ
զՍաֆի
Խանս
այս
առաքեա'
՚ի
տեղի
իւր`
գնալ
՚ի
Բաղդատ.
եւ
Սարութաղիս
այս
լինի
քեզ
դաստիարակ
եւ
խրատատու.
եւ
զոր
ինչ
սա
ասէ,
դու
լո'ւր
սմա:
Զայսքան
բանս
ասաց.
եւ
յետ
աւուրց
մեռաւ
՚ի
թուին
ՌՀԸ
[1628]`
թագաւորեալ
ամս
Ծ
[50]: